Reklama:

Enrofloksacyna 10%(produkt weterynaryjny, Indyk, kura, gołąb)

Substancja czynna: Enrofloxacinum 100 mg/1 ml 100 mg / 1 ml
Postać farmaceutyczna: Roztwór doustny , 100 mg/ml
Reklama:

CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO WETERYNARYJNEGO

  1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO WETERYNARYJNEGO

  2. Enrofloksacyna 10 %, 100 mg/ml, roztwór do podania w wodzie do picia dla kur, indyków i gołębi,

  3. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY

  4. 1 ml produktu zawiera:

    Substancja czynna:

    enrofloksacyna 100 mg

    Wykaz wszystkich substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

  5. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA

  6. Roztwór do podania w wodzie do picia

    Klarowny roztwór barwy od jasnożółtej do jasnozielonej.

  7. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

    1. Docelowe gatunki zwierząt

    2. Kura, indyk, gołąb

    3. Wskazania lecznicze dla poszczególnych docelowych gatunków zwierząt

    4. Leczenie zakażeń wywołanych przez następujące bakterie wrażliwe na enrofloksacynę:

      Kury

      Mycoplasma gallisepticum, Mycoplasma synoviae, Avibacterium paragallinarum, Pasteurella multocida,

      Indyki

      Mycoplasma gallisepticum, Mycoplasma synoviae, Pasteurella multocida,

      Gołębie

      Mykoplazmy wywołane przez: Mycoplasma spp., w szczególności: M. gallisepticum, M. synoviae. Schorzenia układu oddechowego wywoływane przez Heamophilus spp., Pasteurella spp., Bordetella bronchiseptica, Chlamydia psittaci.

      Infekcje przewodu pokarmowego wywoływane przez E. coli, Salmonella spp..

      Infekcje gronkowcowe wywoływane przez: Staphylococcus spp..

    5. Przeciwwskazania

    6. Nie stosować w profilaktyce.

      Nie stosować w przypadku potwierdzonego ryzyka wystąpienia oporności/oporności krzyżowej na (fluoro)chinolony w stadzie przeznaczonym do leczenia.

      Produktu nie stosować u zwierząt z uszkodzeniami centralnego układu nerwowego lub niewydolnością nerek.

      Nie stosować w przypadku nadwrażliwości na chinolony.

    7. Specjalne ostrzeżenia dla każdego z docelowych gatunków zwierząt.

    8. Leczenie zakażeń wywołanych przez bakterie Mycoplasma spp. może nie doprowadzić do eradykacji tych bakterii.

    9. Specjalne środki ostrożności dotyczące stosowaniu

    10. Specjalne środki ostrożności dotyczące stosowania u zwierząt

      Od czasu pierwszego dopuszczenia enrofloksacyny do stosowania u drobiu zaobserwowano szerzące się zmniejszenie wrażliwości bakterii E. coli na fluorochinolony oraz pojawianie się organizmów opornych. W UE zgłaszano również przypadki oporności Mycoplasma synoviae.

      Zalecenia dotyczące rozważnego stosowania

      Podczas podawania produktu należy uwzględnić oficjalne i regionalne wytyczne dotyczące leków przeciwbakteryjnych.

      Stosowanie fluorochinolonów należy ograniczyć do leczenia chorób, w których występuje słaba odpowiedź lub przypuszcza się, że wystąpi słaba odpowiedź na leki przeciwbakteryjne innych klas.

      Jeśli tylko jest to możliwe, stosowanie fluorochinolonów powinno opierać się na badaniach antybiotykowrażliwości.

      Stosowanie produktu niezgodnie z zaleceniami podanymi w CHPL może prowadzić do zwiększenia występowania bakterii opornych na fluorochinolony i zmniejszyć skuteczność leczenia innymi chinolonami z powodu potencjalnej oporności krzyżowej.

      Specjalne środki ostrożności dla osób podających produkty lecznicze weterynaryjne zwierzętom Osoby nadwrażliwe na fluorochinolony powinny unikać bezpośredniego kontaktu z produktem. Należy myć ręce po stosowaniu produktu.

      Miejsca ewentualnego zetknięcia skóry z produktem należy wymyć wodą z mydłem.

      Po przypadkowym dostaniu się produktu do oka, należy natychmiast przemyć je czystą wodą.

    11. Działania niepożądane (częstotliwość i stopień nasilenia)

    12. Występują bardzo rzadko. Po zastosowaniu wysokich dawek przez długotrwały okres, mogą niekiedy wystąpić zmiany rozwojowe chrząstek stawowych u zwierząt rosnących.

      4.7. Stosowanie w ciąży, laktacji lub w okresie nieśności

      Produkt może być stosowany u samic znoszących jaja wylęgowe.

        1. Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji

        2. Nie stosować z lekami zawierającymi magnez i glin oraz sole żelaza i cynku ze względu na zmniejszoną biodostępność enrofloksacyny. Nie stosować z antybiotykami makrolidowymi, tetracyklinami, preparatami furanowymi oraz niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi ze względu na możliwość wystąpienia reakcji antagonistycznej. Nie stosować równocześnie z teofiliną, bowiem może dojść do hamowania przez fluorochinolony układu enzymatycznego cytochromu P-450.

        3. Dawkowanie i droga(i) podawania Kury i indyki:

        4. 10 mg enrofloksacyny/kg masy ciała na dobę przez 3–5 kolejnych dni.

          Podawać przez 3–5 kolejnych dni; w przypadku zakażeń mieszanych lub postępujących zakażeń przewlekłych przez 5 dni. Jeżeli w ciągu 2–3 dni nie nastąpi poprawa kliniczna, w oparciu o wyniki badań wrażliwości należy rozważyć leczenie alternatywnymi lekami przeciwdrobnoustrojowymi. Gołębie: 10 mg enrofloksacyny/kg masy ciała na dobę. Produkt podaje się z woda do picia przy założeniu, że 20 gołębi wypija przeciętnie 1 litr wody dziennie. W czasie upałów ilość wypijanej wody wzrasta 2-3 krotnie, co należy uwzględnić w dawkowaniu.

          Salmoneloza – ostra postać jelitowa – 1 ml produktu na 1 litr wody przez 7-10 dni.

          Salmoneloza – ostra postać jelitowo-stawowa – od 1 do 3 dnia leczenia – 2 ml produktu na 1 litr wody do picia, od 4 do 10 dnia leczenia – 1 ml produktu na 1 litr wody do picia.

          Mykoplazmoza, schorzenia układu oddechowego – 1 ml produktu na 1 litr wody przez 5-7 dni. Kolibakterioza, infekcje gronkowcowe – 1 ml produktu na 1 litr wody przez 7 dni.

          W celu uniknięcia nieprawidłowego dawkowania masa ciała leczonych zwierząt powinna być oszacowana jak najdokładniej.

          Przygotowane roztwory należy zużyć w ciągu 1 dnia. Spożycie płynów jest uzależnione od wielu czynników, m.in. wieku, stanu klinicznego zwierząt, warunków otoczenia. W celu zapewnienia prawidłowego dawkowania należy monitorować spożycie płynów i odpowiednio dostosować stężenie roztworu leczniczego, tak aby cała dawka została pobrana. Roztwór leczniczy powinien być jedynym źródłem wody.

        5. Przedawkowanie (w tym jego objawy, sposób postępowania przy udzielaniu natychmiastowej pomocy, odtrutki), jeśli konieczne

        6. Objawy przedawkowania pojawiają się po dawkach wielokrotnie przekraczających zalecaną dawkę leczniczą. U ptaków po dawce 100 mg/kg m.c. pojawiają się objawy nietolerancji leku obejmujące niepokój, potrząsanie głową. Pierwsze objawy działania toksycznego występują przy dawkach 500 mg/kg m.c. i manifestują się zaburzeniami ruchowymi, torsjami, zarzucaniem głową i uderzaniem nią o podłogę.

          W razie przypadkowego przedawkowania stosować leczenie objawowe – dla enrofloksacyny nie występują antidota.

        7. Okres (-y) karencji

      Kury: Tkanki jadalne: 7 dni. Indyki: Tkanki jadalne: 13 dni.

      Produkt niedopuszczony do stosowania u ptaków produkujących jaja przeznaczone do spożycia przez ludzi. Nie należy stosować u młodych ptaków odchowywanych na nioski w ciągu 14 dni przed rozpoczęciem okresu nieśności.

      Nie stosować u gołębi, których tkanki przeznaczone są do spożycia przez ludzi.

  8. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE

  9. Grupa farmakoterapeutyczna: antybiotyki chinolonowe i chinoksalinowe, fluorochinolony.

    Kod ATCvet: QJ01MA90.

    1. Właściwości farmakodynamiczne

    2. Enrofloksacyna jest chemioterapeutykiem bakteriobójczym zaliczanym do grupy fluorochinolonów (pochodna kwasu chinolokarboksylowego). Mechanizm działania fluorochinolonów jest związany z hamowaniem aktywności enzymu – gyrazy DNA (topoizomeraza II), warunkującej powstawanie spiralnej nici DNA. Bezpośrednim efektem hamowania aktywności enzymu jest uniemożliwienie skrętu podwójnej helisy DNA. W następstwie takiego działania dochodzi do hamowania replikacji DNA i RNA oraz zahamowania syntezy białek bakteryjnych.

      Spektrum przeciwbakteryjne

      Enrofloksacyna wykazuje działanie wobec wielu bakterii Gram-ujemnych, wobec bakterii Gram-dodatnich oraz mykoplazm. W badaniach in vitro wykazano wrażliwość szczepów (i) bakterii Gram-ujemnych, takich jak Pasteurella multocida oraz Avibacterium (Haemophilus) paragallinarum, jak również (ii) bakterii Mycoplasma gallisepticum oraz Mycoplasma synoviae (patrz punkt 4.5).

      Typy i mechanizmy oporności

      Stwierdzono, że oporność na fluorochinolony pochodzi z pięciu źródeł: (i) mutacje punktowe w genach kodujących gyrazę DNA i/lub topoizomerazę IV, prowadzące do zaburzeń w funkcjonowaniu odpowiedniego enzymu, (ii) zmiany przepuszczalności błony komórkowej bakterii Gram-ujemnych dla leków, (iii) mechanizmy usuwania leków, (iv) oporność uwarunkowana plazmidem oraz (v) białka chroniące gyrazę. Wszystkie wymienione mechanizmy prowadzą do zmniejszenia wrażliwości bakterii na fluorochinolony. Często obserwuje się oporność krzyżową na antybiotyki z klasy fluorochinolonów.

    3. Właściwości farmakokinetyczne

    4. Enrofloksacyna stężenie terapeutyczne osiąga po około 1 godzinie od podania leku przy stosowaniu niskich dawek substancji aktywnej. Enrofloksacyna szybko wchłania się z przewodu pokarmowego, a jej wysokie stężenie w surowicy występuje już po 1–2 godzinach i utrzymuje się przez 24 godziny. W przypadku enrofloksacyny występuje znaczne zróżnicowanie gatunkowe w zakresie pół okresu eliminacji. Wynosi on 7,3 godziny u kurcząt, 1,4 godziny u indyków. Około 23% enrofloksacyny (14–34%) ulega przemianom do ciprofloksacyny. Dobremu przenikaniu do tkanek sprzyja także stosunkowo niski współczynnik wiązania fluorochinolonów z białkami osocza, wynoszący 14–30%.

      U wszystkich gatunków procesy metaboliczne enrofloksacyny są takie same, róznice dotyczą jedynie ich natężenia. Głównym metabolitem jest aktywna mikrobiologicznie ciprofloksacyna, powstająca w wyniku deetylacji enrofloksacyny.

      Enrofloksacyna jest szybko wydalana z organizmu z moczem oraz z żółcią. W moczu występuje w postaci związku macierzystego oraz aktywnej ciprofloksacyny Ok. 40% podanej dawki wydalane jest żółcią, głównie w postaci związku macierzystego.

  10. DANE FARMACEUTYCZNE

    1. Wykaz substancji pomocniczych

    2. Potasu wodorotlenek Woda oczyszczona

    3. Niezgodności farmaceutyczne

    4. Ponieważ nie wykonywano badań dotyczących zgodności, tego produktu leczniczego weterynaryjnego nie wolno mieszać z innymi produktami leczniczymi weterynaryjnymi.

    5. Okres ważności

    6. Okres ważności produktu leczniczego weterynaryjnego zapakowanego do sprzedaży: 2 lata. Okres ważności po pierwszym otwarciu opakowania bezpośredniego: 60 dni.

      Okres ważności po rozcieńczeniu zgodnie z instrukcją: 24 godziny.

    7. Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania

    8. Przechowywać w temperaturze poniżej 25C. Chronić przed światłem i wilgocią.

    9. Rodzaj i skład opakowania bezpośredniego

    10. Butelki PET z zakrętką HDPE zawierające po 50 ml, 100 ml, 250 ml, 500 ml produktu. Butelki z HDPE z zakrętką z PE zawierające 1000 ml produktu.

      Kanistry z HDPE z zakrętką z HDPE zawierające 5000 ml produktu. Niektóre wielkości opakowań mogą nie być dostępne w obrocie.

    11. Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania niezużytego produktu leczniczego weterynaryjnego lub pochodzących z niego odpadów

    12. Niewykorzystany produkt leczniczy weterynaryjny lub jego odpady należy unieszkodliwić w sposób zgodny z obowiązującymi przepisami.

  11. NAZWA I ADRES PODMIOTU ODPOWIEDZIALNEGO

  12. Biowet Drwalew sp. z o.o.

    ul. Grójecka 6, 05-651 Drwalew

    tel./fax.: 48 664 98 00, 48 664 99 32

    e-mail: info@biowet-drwalew.pl

  13. NUMER(-Y) POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

  14. 1057/00

  15. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU / DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA

  16. Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 08/09/2000 Data przedłużenia pozwolenia: 17/08/2015

  17. DATA OSTATNIEJ AKTUALIZACJI TEKSTU CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO WETERYNARYJNEGO

ZAKAZ WYTWARZANIA, IMPORTU, POSIADANIA, SPRZEDAŻY, DOSTAWY I/LUB STOSOWANIA

Nie dotyczy.

Reklama: