Reklama:

Phenoleptil(produkt weterynaryjny, pies)

Substancja czynna: Phenobarbitalum 25 mg
Postać farmaceutyczna: Tabletka , 25 mg
Reklama:

CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO WETERYNARYJNEGO

  1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO WETERYNARYJNEGO

  2. Phenoleptil 25 mg tabletki dla psów

  3. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY

  4. Każda tabletka zawiera:

    Substancja czynna mg

    Fenobarbital 25

    Substancje pomocnicze:

    Wykaz wszystkich substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

  5. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA

  6. Tabletka

    Biała do białawej, okrągła, wypukła tabletka z brązowymi plamkami i linią podziału na jednej stronie (8 mm średnicy).

    Tabletki mogą być dzielone na dwie lub cztery równe części.

  7. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

    1. Docelowe gatunki zwierząt

    2. Pies

    3. Wskazania lecznicze dla poszczególnych docelowych gatunków zwierząt

    4. Zapobieganie napadom spowodowanym uogólnioną padaczką u psów.

    5. Przeciwwskazania

    6. Nie stosować w przypadku nadwrażliwości na substancję czynną lub inne barbiturany. Nie stosować u zwierząt z poważnie upośledzoną funkcją wątroby.

      Nie stosować u zwierząt z poważną niewydolnością nerek lub niewydolnością układu sercowo- naczyniowego.

      Nie stosować u psów ważących mniej niż 2,5 kg.

    7. Specjalne ostrzeżenia dla każdego z docelowych gatunków zwierząt

    8. Decyzja o rozpoczęciu terapii lekami przeciwpadaczkowymi z użyciem fenobarbitalu powinna zostać oceniona w każdym pojedynczym przypadku i zależeć od liczby, częstotliwości, czasu trwania i nasilenia napadów padaczkowych u psów.

      Ogólne zalecenie dla terapii początkowej obejmuje pojedynczy napad drgawek częściej niż raz na 4-6 tygodni, napady padaczkowe gromadne (to jest więcej niż jeden napad drgawek w ciągu 24 godzin) lub stan padaczkowy niezależnie od częstotliwości.

      Część psów podczas leczenia jest wolnych od napadów padaczkowych, ale część psów wykazuje tylko redukcję napadów padaczkowych lub nie reaguje na podany lek.

    9. Specjalne środki ostrożności dotyczące stosowania

      1. Specjalne środki ostrożności dotyczące stosowania u zwierząt

        Dawki dla mniejszych psów nie powinny być ustalone zgodzie z zalecanym 20% schematem dawkowania, a zatem należy zachować szczególną ostrożność w monitorowaniu tych zwierząt.

        Patrz również punkt 4.9.

        Wycofanie fenobarbitalu lub przejście na inny typ lub z innego typu terapii przeciwpadaczkowej powinno być przeprowadzane stopniowo w celu uniknięcia wzrostu częstotliwości napadów padaczkowych.

        Zalecana jest ostrożność u zwierząt z upośledzoną funkcją nerek, hipowolemią, anemią i niewydolnością serca lub niewydolnością oddechową.

        Przed rozpoczęciem leczenia należy przeprowadzić monitorowanie parametrów wątrobowych. Prawdopodobieństwo działań niepożądanych w postaci hepatotoksyczności może zostać zmniejszone lub oddalone poprzez zastosowanie najniższej jak to możliwe skutecznej dawki. Zalecane jest monitorowanie parametrów wątrobowych w przypadku przedłużonej terapii.

        Zalecana jest kliniczna ocena stanu pacjenta 2-3 tygodnie po rozpoczęciu leczenia, a następnie co

        każde 4-6 miesięcy np. ocena aktywności enzymów wątrobowych i kwasów żółciowych w surowicy. Ważne jest, aby wiedzieć, że skutki niedotlenienia mogą spowodować wzrost aktywności enzymów wątrobowych po ataku padaczkowym.

        Fenobarbital może zwiększać aktywność fosfatazy alkalicznej i transaminaz w surowicy. Może to dowodzić zmian niepatologicznych, ale może również reprezentować hepatotoksyczność, tak że

        zalecane są badania funkcjonowania wątroby. Zwiększona aktywność enzymów wątrobowych może nie zawsze wymagać zmniejszenia dawki fenobarbitalu, jeżeli poziom kwasów żółciowych w surowicy znajduje się w zakresie referencyjnym.

        W świetle pojedynczych doniesień opisujących hepatotoksyczność związaną ze skojarzonym leczeniem przeciwdrgawkowym zaleca się:

        1. Specjalne środki ostrożności dla osób podających produkty lecznicze weterynaryjne zwierzętom

        • Barbiturany mogą powodować nadwrażliwość. Osoby ze stwierdzoną nadwrażliwością na barbiturany powinny unikać kontaktu z produktem.

        • Przypadkowe połknięcie może powodować zatrucie i może być śmiertelne, zwłaszcza dla dzieci. Należy dokonać wszelkich starań, aby uniemożliwić dzieciom kontakt z produktem.

        • Fenobarbital jest teratogenny i może być toksyczny dla nienarodzonych i karmionych piersią dzieci; może wpływać na rozwój mózgu i prowadzić do zaburzeń funkcji poznawczych. Fenobarbital przenika do mleka ludzkiego. Kobiety w ciąży, kobiety w wieku rozrodczym i kobiety karmiące

          piersią powinny unikać przypadkowego połknięcia i długotrwałego kontaktu skóry z produktem.

        • Produkt należy przechowywać w oryginalnym opakowaniu w celu uniknięcia przypadkowego połknięcia.

        • Zaleca się noszenie jednorazowych rękawiczek podczas podawania produktu, aby zmniejszyć kontakt ze skórą.

        • W razie przypadkowego połknięcia należy natychmiast zwrócić się o pomoc lekarską, wskazując na zatrucie barbituranami, przedstawić lekarzowi ulotkę informacyjną lub opakowanie. Jeśli to możliwe, lekarz powinien zostać poinformowany o czasie oraz połkniętej ilości, informacja ta może pomóc w zapewnieniu właściwego leczenia.

        • Za każdym razem, gdy niezużyta część tabletki jest przechowywana do następnego użycia, należy ją umieścić z powrotem w otwartym blistrze i włożyć do pudełka tekturowego.

        • Dokładnie umyć ręce po użyciu.

      2. Działania niepożądane (częstotliwość i stopień nasilenia)

      3. Podczas rozpoczęcia terapii mogą bardzo rzadko wystąpić ataksja, ospałość, obniżenie aktywności i zawroty głowy, ale te efekty są zwykle przejściowe i u większości, ale nie u wszystkich, pacjentów znikają w czasie trwania leczenia.

        Niektóre zwierzęta mogą bardzo rzadko wykazywać paradoksalną nadpobudliwość, szczególnie po rozpoczęciu terapii.

        Jeżeli ta nadpobudliwość nie jest związana z przedawkowaniem nie ma potrzeby redukcji dawki. Poliuria, polidypsja i polifagia mogą bardzo rzadko wystąpić przy przeciętnych lub wyższych niż terapeutyczne stężeniach czynnych w surowicy; te efekty mogą zostać zmniejszone poprzez ograniczenie poboru zarówno wody jak i pokarmu.

        Sedacja i ataksja często stają się znaczącym problemem (występującym bardzo rzadko), gdy stężenia w surowicy osiągną górne granice dawki leczniczej.

        Wysokie stężenia w surowicy mogą być związane z hepatotoksycznością (bardzo rzadko). Fenobarbital może wykazywać działanie uszkadzające na komórki macierzyste szpiku kostnego. Konsekwencjami są pancytopenia tła immunotoksycznego i/lub neutropenia (bardzo rzadko), które ustępują po wycofaniu leczenia.

        Leczenie psów fenobarbitalem może obniżyć poziom TT4 lub FT4 w surowicy, jednakże może to nie być oznaką hipotyroidyzmu. Leczenie suplementami hormonów tarczycy powinno być wdrożone

        jedynie w przypadku obecności objawów klinicznych tej choroby.

        Jeżeli działania niepożądane są poważne, zalecane jest obniżenie zaleconej dawki.

        Częstotliwość występowania działań niepożądanych przedstawia się zgodnie z poniższą regułą:

        • bardzo często (więcej niż 1 na 10 zwierząt wykazujących działanie(a) niepożądane w jednym cyklu leczenia)

        • często (więcej niż 1 ale mniej niż 10 na 100 zwierząt)

        • niezbyt często (więcej niż 1 ale mniej niż 10 na 1000 zwierząt)

        • rzadko (więcej niż 1 ale mniej niż 10 na 10000 zwierząt)

        • bardzo rzadko (więcej niż 1 na 10000 zwierząt, włączając pojedyncze raporty).

      4. Stosowanie w okresie ciąży, laktacji lub okresie nieśności

      5. Ciąża:

        Do stosowania jedynie po dokonaniu przez lekarza weterynarii oceny bilansu korzyści/ryzyka wynikającego ze stosowania produktu.

        Badania na zwierzętach laboratoryjnych wykazały wpływ fenobarbitalu podczas rozwoju prenatalnego, zwłaszcza powodujący trwałe zmiany w rozwoju układu neurologicznego i płciowego. Skłonność do krwawień u noworodków powiązana została z leczeniem fenobarbitalem podczas ciąży.

        Dodatkowym czynnikiem ryzyka upośledzenia rozwoju płodu może być padaczka u matki. Z tego powodu należy w miarę możliwości unikać ciąży u psów z padaczką. W przypadku ciąży należy dokonać oceny ryzyka, że lek może spowodować zwiększenie liczby wad wrodzonych, do ryzyka przerwania leczenia w czasie ciąży. Przerwanie leczenia nie jest zalecane, ale dawkowanie powinno być utrzymywane na jak najniższym poziomie.

        Fenobarbital przenika łożysko i przy wysokich dawkach nie można wykluczyć wystąpienia (odwracalnych) objawów odstawienia u noworodków.

        Bezpieczeństwo produktu leczniczego weterynaryjnego stosowanego w czasie ciąży u psów nie zostało udowodnione.

        Laktacja:

        Do stosowania jedynie po dokonaniu przez lekarza weterynarii oceny bilansu korzyści/ryzyka wynikającego ze stosowania produktu.

        Fenobarbital jest wydalany w małych ilościach z mlekiem i podczas karmienia szczenięta powinny być dokładnie monitorowane odnośnie niepożądanych działań uspakajających. Wczesne odstawienie

        może być alternatywą. Jeżeli efekty ospałości/uspokojenia (które mogłyby zaburzać ssanie) pojawiają się u karmionych noworodków należy wybrać sztuczną metodę karmienia.

        Bezpieczeństwo produktu leczniczego weterynaryjnego stosowanego w czasie laktacji u psów nie zostało udowodnione.

      6. Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji

      7. Dawka lecznicza fenobarbitalu w terapii przeciwpadaczkowej może znacząco pobudzać białka surowicy (takie jak kwaśna glikoproteina -1, AGP), które wiążą lek. Zatem należy zwracać szczególną uwagę na farmakokinetykę i dawki leków jednocześnie podawanych.

        Stężenie surowicze cyklosporyny, hormonów tarczycy i teofiliny jest obniżone w przypadku

        jednoczesnego podawania fenobarbitalu. Również skuteczność tych substancji jest zmniejszona. Cymetydyna i ketokonazol są inhibitorami enzymów wątrobowych: jednoczesne zastosowanie z fenobarbitalem może wywołać wzrost stężenia fenobarbitalu w surowicy.

        Jednoczesne zastosowanie bromku potasu zwiększa ryzyko zapalenia trzustki.

        Jednoczesne zastosowanie z innymi lekami mającymi centralne działanie hamujące jak narkotyczne leki uspokajające, pochodne morfiny, fenotiazyny, leki przeciwhistaminowe, klomipramina i

        chloramfenikol mogą nasilać działanie fenobarbitalu.

        Fenobarbital może wzmagać metabolizm, a zatem zmniejszać efekt leków przeciwpadaczkowych, chloramfenikolu, kortykosterydów, doksycykliny, β-blokerów i metronidazolu.

        Niezawodność doustnych środków antykoncepcyjnych jest zmniejszona. Fenobarbital może obniżać wchłanianie gryzeofulwiny.

        Następujące leki mogą obniżać próg drgawkowy: chinolony, wysokie dawki antybiotyków beta- laktamowych, teofilina, aminofilina, cyklosporyna i propofol. Leki, które mogą modyfikować próg drgawkowy powinny być stosowane tylko w razie konieczności i gdy nie istnieje bezpieczniejsza alternatywa.

        Stosowanie tabletek fenobarbitalu w połączeniu z prymidonem nie jest zalecane, ponieważ prymidon jest metabolizowany głównie do fenobarbitalu.

      8. Dawkowanie i droga podawania

      9. Droga podania

        Do podania doustnego.

        Dawkowanie

        Zalecana dawka początkowa wynosi 2,5 mg fenobarbitalu na kg m.c. dwa razy dziennie. Linia

        podziału znajdująca się po jednej stronie tabletki pozwala na podzielenie tabletki na dwie (każda część po 12,5 mg fenobarbitalu) lub cztery (każda część po 6,25 mg fenobarbitalu) równe części.

        Tabletki należy podawać każdego dnia o tej samej porze w celu osiągnięcia skutecznego leczenia.

        Ewentualne dostosowywanie tej dawki powinno być wykonane na podstawie skuteczności klinicznej, poziomów we krwi i występowania działań niepożądanych. Wymagana dawka będzie się różnić w pewnym stopniu między poszczególnymi zwierzętami oraz w zależności od charakteru i stopnia nasilenia choroby. (Patrz również punkt 4.5 i).

        Stężenia fenobarbitalu w surowicy powinny być mierzone po osiągnięciu stanu ustabilizowanego. Próbki krwi można pobrać w tym samym czasie, aby umożliwić oznaczenie stężenia fenobarbitalu w osoczu najlepiej w najniższym poziomie, krótko przed wymaganą następną dawką fenobarbitalu.

        Idealny zakres terapeutyczny fenobarbitalu w surowicy krwi wynosi pomiędzy 15 a 40 µg/ml. Jeżeli stężenia fenobarbitalu w surowicy są niższe niż 15 µg/ml lub napady padaczkowe nie są kontrolowane dawka może zostać zwiększona o 20%, z powiązanym monitorowaniem poziomu fenobarbitalu w surowicy do maksymalnego poziomu fenobarbitalu w surowicy wynoszącego 45 µg/ml. Ostateczne dawki mogą się znacząco różnić (sięgając od 1 mg do 15 mg na kg m.c. dwa razy dziennie) z powodu różnic w wydalaniu fenobarbitalu i różnic wrażliwości wśród pacjentów.

        Jeżeli napady padaczkowe nie są dostatecznie kontrolowane i jeżeli maksymalny poziom stężenia wynosi około 40 µg/ml, należy ponownie rozważyć rozpoznanie i/lub inny lek przeciwpadaczkowy (taki jak bromki) powinien zostać dołączony do protokołu leczenia.

        U ustabilizowanych pacjentów z padaczką nie jest zalecane przejście z innej postaci fenobarbitalu na tabletki Phenoleptil. Jednakże, jeżeli jest to nieuniknione to należy powziąć dodatkowe środki

        ostrożności. Zaleca się próbę osiągnięcia dawek podobnych jak to tylko możliwe w porównaniu z poprzednią zastosowaną postacią biorąc pod uwagę obecne wyniki pomiarów stężenia w surowicy. Protokoły stabilizacji powinny być przestrzegane jak protokoły leczenia początkowego. Patrz również punkt 4.5 i).

      10. Przedawkowanie (objawy, sposób postępowania przy udzielaniu natychmiastowej pomocy, odtrutki), jeśli konieczne

      11. Objawy przedawkowania:

        -zaburzenia ośrodkowego układu nerwowego objawiające się zmianami klinicznymi w zakresie od snu do śpiączki,

        -zaburzenia oddechowe,

        -zaburzenia sercowo-naczyniowe, hipotensja i wstrząs prowadzący do niewydolności nerek i śmierci.

        W przypadku przedawkowania usunąć połknięty produkt z żołądka oraz zgodnie z potrzebą zastosować wsparcie oddechowe i sercowo-naczyniowe.

        Głównymi celami postępowania jest następnie intensywne leczenie objawowe i wspomagające, ze zwróceniem szczególnej uwagi na utrzymanie czynności układu krążenia, oddechowego i nerek oraz utrzymanie równowagi elektrolitów.

        Nie istnieje specyficzna odtrutka, ale stymulatory CUN (jak doksapram) mogą stymulować ośrodek oddechowy.

      12. Okres(y) karencji

    Nie dotyczy

    1. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE

    2. Grupa farmakoterapeutyczna: leki przeciwpadaczkowe/barbiturany i pochodne Kod ATC vet: QN03AA02

      1. Właściwości farmakodynamiczne

      2. Przeciwdrgawkowe działanie fenobarbitalu jest prawdopodobnie wynikiem przynajmniej dwóch mechanizmów będących: obniżeniem przekaźnictwa monosynaptycznego, które przypuszczalnie skutkuje zredukowanym pobudzeniem neuronalnym oraz wzrostem progu motorycznego kory dla stymulacji elektrycznej.

      3. Właściwości farmakokinetyczne

      4. Po podaniu doustnym fenobarbitalu psom, lek jest natychmiast wchłaniany i maksymalne stężenie w surowicy osiągane jest w ciągu 4-8 godzin. Biodostępność wynosi pomiędzy 86-96%, pozorna objętość dystrybucji wynosi 0,75 l/kg i stabilne stężenie w surowicy osiągane jest na 2-3 tygodnie po rozpoczęciu leczenia.

        Około 45% stężenia w surowicy stanowi formę związaną z białkami. Metabolizm zachodzi poprzez aromatyczną hydroksylację grupy fenylowej w pozycji para (p-hydroksyfenobarbital) i około 25%

        leku jest wydalane w postaci niezmienionej z moczem. Usuwanie produktu w okresie półtrwania różni się znacząco u poszczególnych osobników i waha się w zakresie 40-90 godzin.

        Wpływ na środowisko

        Brak

    3. DANE FARMACEUTYCZNE

      1. Wykaz substancji pomocniczych

      2. Drożdże suszone Aromat drobiowy Laktoza jednowodna

        Celuloza mikrokrystaliczna Karboksymetyloskrobia sodowa (Typ A) Krzemionka koloidalna bezwodna Magnezu stearynian

      3. Główne niezgodności farmaceutyczne

      4. Nieznane

      5. Okres ważności

      6. Okres ważności produktu leczniczego weterynaryjnego zapakowanego do sprzedaży: 3 lata. Każdą podzieloną tabletkę należy umieścić w otwartym blistrze i zużyć w ciągu 48 godzin.

      7. Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania

      8. Nie przechowywać w temperaturze powyżej 30 ºC.

        Przechowywać zawartość w opakowaniu zewnętrznym w celu ochrony przed światłem. Podzielone tabletki należy przechowywać w otwartym blistrze.

      9. Rodzaj i skład opakowania bezpośredniego

      10. 100 tabletek w pudełku tekturowym zawierającym 10 blistrów Aluminium/PVC po 10 tabletek. 500 tabletek w pudełku tekturowym zawierającym 50 blistrów Aluminium/PVC po 10 tabletek. Niektóre wielkości opakowań mogą nie być dostępne w obrocie.

      11. Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania niezużytego produktu leczniczego weterynaryjnego lub pochodzących z niego odpadów

      12. Niewykorzystany produkt leczniczy weterynaryjny lub jego odpady należy usunąć w sposób zgodny z obowiązującymi przepisami.

    4. NAZWA I ADRES PODMIOTU ODPOWIEDZIALNEGO

    5. Nazwa: LeVet B.V. Adres: Wilgenweg 7

      3421 TV Oudewater Holandia

      tel: +31 (0)348 565858

      fax: +31 (0)348 565454

      e-mail: info@levetpharma.com

    6. NUMER POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

    7. 2356/14

    8. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU/DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA

    9. 19/05/2014

    10. DATA OSTATNIEJ AKTUALIZACJI TEKSTU CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO WETERYNARYJNEGO

    ZAKAZ WYTWARZANIA, IMPORTU, POSIADANIA, SPRZEDAŻY, DOSTAWY I/LUB STOSOWANIA

    Nie dotyczy

Reklama: