Reklama:

Vinpoton

Substancja czynna: Vinpocetinum 5 mg
Postać farmaceutyczna: Tabletki , 5 mg
Reklama:

CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO

  1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO

  2. VINPOTON, 5 mg, tabletki

  3. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY

  4. Każda tabletka zawiera: 5 mg winpocetyny (Vinpocetinum).

    Substancja pomocnicza o znanym działaniu: każda tabletka zawiera ok. 93,94 mg laktozy jednowodnej.

    Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt. 6.1.

  5. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA

  6. Tabletka

    Białe, okrągłe, obustronnie płaskie tabletki z literą V wytłoczoną po jednej stronie.

  7. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

    1. Wskazania do stosowania

      • Leczenie przewlekłych zaburzeń krążenia mózgowego, w tym stanów po udarze niedokrwiennym i otępienia naczyniopochodnego.

      • Łagodzenie psychicznych i neurologicznych objawów związanych z zaburzeniami krążenia mózgowego.

      • Leczenie przewlekłych zaburzeń krążenia w naczyniówce i siatkówce oka.

      • Leczenie zaburzeń słuchu o podłożu naczyniowym.

    2. Dawkowanie i sposób podawania

    3. Dawkowanie

      1 do 2 tabletek (5 - 10 mg) trzy razy na dobę (15 - 30 mg). Dawka podtrzymująca: 1 tabletka 3 razy na dobę.

      Zaburzenia czynności nerek i (lub) wątroby.

      Nie ma konieczności zmiany dawki u pacjentów z chorobami wątroby lub nerek.

      Dzieci i młodzież

      Tego produktu leczniczego nie należy stosować u dzieci, ze względu na brak wystarczających, danych z badań klinicznych w tej grupie wiekowej (patrz punkt 4.3).

      Sposób podawania

      Podanie doustne. Tabletki należy przyjmować po posiłkach.

    4. Przeciwwskazania

      • Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1,

      • Ciąża,

      • Karmienie piersią,

      • Stosowanie u kobiet w wieku rozrodczym, które nie stosują skutecznych metod antykoncepcyjnych.

      • Stosowanie u dzieci (ze względu na brak wystarczających, danych z badań klinicznych w tej grupie wiekowej).

    5. Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

    6. Produkt leczniczy można stosować po dokładnym rozważeniu stosunku korzyści do ryzyka w przypadku podwyższonego ciśnienia wewnątrzczaszkowego, jednoczesnego stosowania leków

      przeciwarytmicznych, jak również w przypadku występowania zaburzeń rytmu serca oraz zespołu wydłużonego odcinka QT.

      Wydłużenie odstępu QT

      Zaleca się wykonywanie kontrolnych badań EKG u pacjentów z zespołem wydłużonego odcinka QT lub u osób jednocześnie przyjmujących leki, które powodują wydłużenie odcinka QT.

      Substancja pomocnicza o znanym działaniu

      Produkt leczniczy Vinpoton zawiera laktozę. Każda tabletka produktu leczniczego Vinpoton zawiera ok. 93,94 mg laktozy jednowodnej. Produkt leczniczy nie powinien być stosowany u pacjentów z

      rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, brakiem laktazy lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.

    7. Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji

    8. W badaniach klinicznych nie obserwowano żadnych interakcji, gdy winpocetynę podawano jednocześnie z lekami beta-adrenolitycznymi, takimi jak kloranolol i pindolol oraz podczas

      stosowania z klopamidem, glibenklamidem, digoksyną, acenokumarolem lub hydrochlorotiazydem.

      W pojedynczych przypadkach winpocetyna nasila hipotensyjne działanie α-metylodopy, dlatego podczas stosowania takiej terapii skojarzonej zaleca się regularną kontrolę ciśnienia krwi.

      Dane z badań klinicznych nie wykazały nasilenia efektu klinicznego leków działających na ośrodkowy układ nerwowy, leków przeciwarytmicznych i przeciwzakrzepowych podczas ich podawania z winpocetyną.

      Należy jednak zachować ostrożność podczas ich jednoczesnego stosowania..

    9. Wpływ na płodność, ciążę i laktację

    10. Stosowanie winpocetyny jest przeciwwskazane w okresie ciąży, karmienia oraz u kobiet w wieku rozrodczym, które nie stosują skutecznych metod antykoncepcyjnych.

      Ciąża

      Winpocetyna przenika przez barierę łożyska, przy czym stężenie winpocetyny w łożysku i we krwi płodu jest mniejsze niż we krwi matki. Badania na zwierzętach wykazały toksyczność rozrodczą, w tym wady rozwojowe u szczurów (patrz punkt 5.3).

      W badaniach na zwierzętach, które otrzymywały duże dawki winpocetyny, w niektórych

      przypadkach zaobserwowano krwawienie z łożyska, a także poronienie, prawdopodobnie na skutek zwiększonego przepływu krwi przez łożysko.

      Karmienie piersią

      Winpocetyna przenika do mleka ludzkiego. Badania ze znakowaną winpocetyną wykazały, że radioaktywność w mleku ludzkim była dziesięciokrotnie wyższa niż we krwi.

      Ilość wydalana w ciągu 1 godziny w mleku wynosi 0,25 % podanej dawki.. Stosowanie winpocetyny u kobiet karmiących jest przeciwwskazane, ponieważ przenika ona do mleka kobiecego i brak jest wiarygodnych danych dotyczących wpływu winpocetyny na niemowlęta karmione piersią.

    11. Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn

    12. Nie przeprowadzono badań wpływu winpocetyny na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

      Nie są dostępne dane dotyczące jakiegokolwiek działania winpocetyny na zdolność prowadzenia pojazdów lub obsługiwania maszyn. Najbardziej istotne działania niepożądane, które mogą mieć wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn to bóle głowy, zawroty głowy pochodzenia ośrodkowego, zawroty głowy pochodzenia błędnikowego, senność, nieregularna praca serca, pobudzenie lub niepokój, które mogą wystąpić w niezbyt częstych lub rzadkich przypadkach. Pacjenci, u których podczas stosowania winpocetyny wystąpią wymienione działania niepożądane, powinni skonsultować się z lekarzem.

    13. Działania niepożądane

    14. Działania niepożądane wymienione poniżej zostały pogrupowane według układów i narządów, których dotyczyły oraz częstości występowania, określonej w następujący sposób: bardzo często (≥ l/10), często (≥ l/100 do < l/10), niezbyt często (≥ 1/1000 do < l/100), rzadko

      (≥ 1/10000 do < l/1000), bardzo rzadko (≥ 1/10 000, w tym pojedyncze przypadki).

      Klasyfikacja układów i

      narządów MedDRA

      Niezbyt często

      Rzadko

      Bardzo rzadko

      Zaburzenia krwi i układu chłonnego

      Leukopenia Trombocytopenia

      Niedokrwistość Aglutynacja czerwonych

      krwinek

      Zaburzenia

      układu immunologicznego

      Nadwrażliwość

      Zaburzenia

      metabolizmu i odżywiania

      Hipercholesterolemia

      Zmniejszone łaknienie Jadłowstręt

      Cukrzyca

      Zaburzenia psychiczne

      Bezsenność Zaburzenia snu Pobudzenie

      Niepokój

      Euforia Depresja

      Zaburzenia układu nerwowego

      Bóle głowy

      Zawroty głowy pochodzenia ośrodkowego Zaburzenia smaku Stupor

      Niedowład połowiczy Senność

      Zaburzenia pamięci

      Drżenie Drgawki

      Zaburzenia oka

      Obrzęk tarczy nerwu wzrokowego

      Przekrwienie spojówki

      Zaburzenia ucha i błędnika

      Zawroty głowy pochodzenia

      błędnikowego

      Przeczulica słuchowa Niedosłuch

      Szum w uszach

      Zaburzenia serca

      Niedokrwienie mięśnia sercowego/zawał

      Dławica piersiowa Bradykardia Tachykardia

      Skurcze dodatkowe Kołatanie serca

      Arytmia

      Migotanie przedsionków

      Zaburzenia naczyniowe

      Niedociśnienie tętnicze

      Nadciśnienie tętnicze

      Zaczerwienienie twarzy Zakrzepowe zapalenie żył

      Wahania ciśnienia tętniczego

      Zaburzenia

      żołądka i jelit

      Dyskomfort w jamie brzusznej

      Suchość w jamie ustnej

      Nudności

      Ból brzucha Zaparcia Biegunka

      Niestrawność Wymioty

      Trudności w przełykaniu Zapalenie jamy ustnej

      Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej

      Rumień Nadmierne pocenie Świąd

      Pokrzywka Wysypka

      Zapalenie skóry

      Zaburzenia ogólne i stany w miejscu

      podania

      Astenia

      Zmęczenie

      Uczucie gorąca

      Dyskomfort w klatce piersiowej

      Hipotermia

      Badania diagnostyczne

      Zmniejszenie

      ciśnienia tętniczego

      Zwiększenie ciśnienia tętniczego

      Zwiększenie stężenia triglicerydów we krwi Obniżenie odstępu ST w zapisie EKG

      Zwiększenie/zmniejszenie liczby eozynofili

      Nieprawidłowe wartości enzymów wątrobowych

      Zmniejszenie/zwiększenie liczby białych krwinek Zmniejszenie liczby czerwonych krwinek Skrócenie czasu protrombinowego

      Wzrost masy ciała

      Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych

      Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań

      niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania

      Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych:

      Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa,

      tel.: + 48 22 49-21-301,

      fax: +48 22 49-21-309,

      Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl

      Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

    15. Przedawkowanie

    16. Na podstawie danych z piśmiennictwa można uznać, że długotrwałe podawanie winpocetyny w dawce dobowej 60 mg jest bezpieczne. Nawet jednorazowe doustne przyjęcie dawki 360 mg winpocetyny, czyli 6-krotnie większej dawki od dawki zalecanej w praktyce klinicznej nie spowodowało wystąpienia działań niepożądanych.

  8. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE

    1. Właściwości farmakodynamiczne

    2. Grupa farmakoterapeutyczna: Psychoanaleptyki, inne leki psychostymulujące i nootropowe, kod ATC: N06BX18

      Winpocetyna jest związkiem o złożonym mechanizmie działania, wpływającym korzystnie na metabolizm mózgowy i przepływ krwi w mózgu, jak również na właściwości reologiczne krwi.

      Winpocetyna działa osłonowo na tkankę nerwową: łagodzi szkodliwy wpływ reakcji

      cytotoksycznych wywołanych przez aminokwasy pobudzające. Winpocetyna zależnie od stężenia hamuje kanały sodowe (Na+) i wapniowe (Ca+) oraz receptory NMDA i AMPA.

      Winpocetyna nasila neuroprotekcyjne działanie adenozyny.

      Winpocetyna pobudza metabolizm mózgowy: zwiększa wchłanianie glukozy i tlenu przez tkankę mózgową. Poprawia tolerancję mózgową na hipoksję (niedotlenienie), zwiększa transport glukozy (wyłączne źródła energii dla mózgu) przez barierę krew-mózg, zmienia metabolizm glukozy w kierunku korzystniejszego tlenowego szlaku przemian energetycznych, wybiórczo hamuje działanie enzymu cGMP-PDE (fosfodiesterazy) zależnego od kompleksu Ca2+ - kalmodulina, w wyniku czego zwiększa się poziom cAMP i cGMP w mózgu i następuje zwiotczenie mięśni gładkich naczyń krwionośnych.

      Winpocetyna zwiększa stężenie ATP (adenozynotrifosforan) i stosunek ATP/AMP (adenozynotrifosforanu do adenozyno-5`-monofosforanu) w mózgu, inicjuje intensywny metabolizm tlenowy glukozy w mózgu, zwiększa metabolizm noradrenaliny i serotoniny w mózgu, pobudza wstępujący układ noradrenergiczny i wykazuje działanie przeciwutleniające. W rezultacie tych wszystkich efektów, winpocetyna wywiera ochraniający wpływ na mózg.

      Winpocetyna poprawia mikrokrążenie mózgu: hamuje agregację płytek krwi, zmniejsza patologicznie zwiększoną lepkość krwi, zwiększa zdolność do odkształcania erytrocytów oraz hamuje ich wychwyt adenozyny (substancja ta jest jednym z najważniejszych regulatorów miejscowego przepływu krwi) wspomaga tkankowy transport tlenu poprzez zmniejszenie powinowactwa tlenu do erytrocytów.

      Winpocetyna selektywnie zwiększa przepływ krwi przez naczynia mózgowe: zwiększa frakcję mózgową pojemności minutowej serca, zmniejsza oporność naczyń mózgowych nie zmieniając parametrów krążenia układowego (ciśnienie krwi, pojemność minutowa serca, tętno, całkowity opór obwodowy).

      Winpocetyna nie wywołuje tzw. efektu podkradania. W przeciwieństwie do tzw. efektu podkradania winpocetyna poprawia ukrwienie uszkodzonego (lecz wciąż nie martwiczego) obszaru niedokrwiennego o patologicznie słabej perfuzji i nie dotyczy obszarów o prawidłowej perfuzji.

    3. Właściwości farmakokinetyczne

    4. Wchłanianie

      Winpocetyna jest szybko wchłaniana i po doustnym podaniu osiąga maksymalne stężenie w osoczu po 1 godzinie. Winpocetyna wchłaniana jest przede wszystkim w górnym odcinku przewodu pokarmowego.

      Dystrybucja

      W badaniach z zastosowaniem winpocetyny znakowanej radioaktywnie, którą podawano doustnie szczurom, najwyższe stężenia preparatu oznaczano w wątrobie i przewodzie pokarmowym.

      Maksymalne stężenie w tkankach można było oznaczyć po 2-4 godzinach po podaniu winpocetyny. Stężenie substancji radioaktywnej w mózgu nie przekraczało wartości oznaczanych we krwi.

      U ludzi: wiązanie z białkami wynosi 66%. Całkowita dostępność biologiczna po podaniu doustnej dawki winpocetyny wynosi 7%. Objętość dystrybucji wynosi 246,7 88,5 l, co wskazuje na znaczne wiązanie z tkankami. Klirens winpocetyny (66,7 l/godz.) jest wyższy niż klirens wątrobowy (50 l/godz.), co świadczy o pozawątrobowym metabolizmie winpocetyny.

      Metabolizm

      Głównym metabolitem winpocetyny jest kwas apowinkaminowy (AVA), który u ludzi stanowi 25-30% metabolitów. Po podaniu doustnym pole po krzywą AVA jest dwukrotnie większe niż po podaniu dożylnym, co świadczy o tworzeniu się AVA podczas efektu pierwszego przejścia winpocetyny. Pozostałymi metabolitami winpocetyny są: hydroksywinpocetyna, hydroksy-AVA,

      dihydroksy-AVA-glicynian i ich połączenia z glukuronianami i(lub) siarczanami.

      U każdego z badanych gatunków zwierząt, ilość winpocetyny wydalanej w postaci niezmienionej wynosiła zaledwie kilka procent podanej dawki.

      Istotną i korzystną właściwością winpocetyny jest brak konieczności dostosowania dawki u

      pacjentów z chorobami wątroby i nerek, ponieważ ze względu na metabolizm związku, nie ulega on kumulacji w organizmie.

      Eliminacja

      Podczas wielokrotnego podawania doustnej dawki 5 mg i 10 mg winpocetyny, zaobserwowano, że jej stężenia w osoczu w stanie równowagi wynosiły odpowiednio 1,2 0,27 ng/ml oraz 2,1 0,33 ng/ml, co wskazuje na liniową farmakokinetykę winpocetyny. Okres półtrwania winpocetyny u ludzi wynosi 4,83 1,29 godz. W badaniach ze związkiem znakowanym radioaktywnie stwierdzono, że preparat wydalany jest głównie z moczem (60%) oraz z kałem (40%). U szczurów i psów większość znakowanej radioaktywnie dawki pochodziła z dróg żółciowych, jednak nie potwierdzono znacznego stężenia preparatu w krążeniu jelitowo-wątrobowym.

      Kwas apowinkaminowy jest wydalany przez nerki drogą prostego przesączania kłębkowego, jego okres półtrwania zmienia się w zależności od dawki i drogi podania winpocetyny.

      Zmiany właściwości farmakokinetycznych u pacjentów w podeszłym wieku, u pacjentów z chorobami współistniejącymi.

      Ponieważ winpocetyna jest wskazana do stosowania głównie u osób w podeszłym wieku, u których obserwuje się zmiany właściwości farmakokinetycznych preparatu (zmniejszone wchłanianie,

      zmiany w dystrybucji i metabolizmie, zmniejszone wydalanie preparatu) przeprowadzenie badań nad kinetyką winpocetyny w tej grupie wiekowej ma szczególne znaczenie, zwłaszcza podczas długotrwałego stosowania produktu leczniczego. Wyniki tych badań wykazały, że właściwości

      farmakokinetyczne winpocetyny u osób starszych nie różnią się w istotny sposób od porównywalnych właściwości u pacjentów młodszych oraz, że nie dochodzi do kumulacji związku. W przypadku zaburzeń czynności wątroby i nerek nie ma konieczności zmiany dawkowania,

      ponieważ nawet u tych pacjentów preparat nie ulega kumulacji, nawet podczas długotrwałego stosowania.

    5. Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie

    6. Toksykologia

      Toksyczność ostra

      Badania nad toksycznością ostrą winpocetyny przeprowadzono na myszach, szczurach i psach. Nie udało się ustalić doustnej dawki LD50 u psów, ponieważ zwierzęta wymiotowały po zastosowaniu dawki większej niż 400 mg/kg mc.

      Toksyczność podostra

      U szczurów po dożylnym podawaniu dawek do 8 mg/kg mc. przez 14 dni nie obserwowano żadnych toksycznych objawów preparatu, podobnie jak u psów, które otrzymywały dożylną dawkę do 5 mg/kg mc. przez 28 dni. Po podaniu większych dawek zaobserwowano wzmożone ślinienie się,

      zwiększoną częstość akcji serca oraz przyspieszony oddech. Szczury, którym podawano lek w postaci doustnej przez 28 dni, tolerowały dawkę nawet 25 mg/kg mc.

      Toksyczność przewlekła

      W badaniach nad toksycznością przewlekłą winpocetyny, którą podawano przez ponad rok, nie obserwowano żadnych patologicznych zmian w stanie klinicznym zwierząt i w badaniach

      laboratoryjnych, np. u szczurów przyjmujących doustnie produkt leczniczy w dawce 100 mg/kg mc. przez 6 miesięcy nie zaobserwowano żadnych układowych działań toksycznych winpocetyny. U psów stwierdzono obniżone łaknienie i wymioty dopiero po przyjęciu dawki 45 mg/kg mc.

      Po dożylnym podawaniu produktu leczniczego w dawce większej niż 5 mg/kg mc. przez 90 dni

      zaobserwowano u psów niepożądane działania, takie jak: zmniejszony apetyt, drgawki, przyspieszone tętno i przyspieszony oddech, podczas gdy wyniki badań laboratoryjnych i histologicznych były

      ujemne.

      Badania nad wpływem na reprodukcję

      Wyniki badań wskazują, że winpocetyna nie wywiera szkodliwego wpływu na płodność samców i samic badanych gatunków zwierząt. Podanie doustne winpocetyny szczurom w czasie ciąży spowodowało deformacje, w tym wady rozwojowe, w przypadku ekspozycji istotnych klinicznie w oparciu o mg/m2 powierzchni ciała. U królików, gatunku bardziej zbliżonego metabolicznie do

      człowieka, śmiertelność zarodkowo-płodowa wystąpiła przy 15-krotnie wyższym poziomie dawki (300 mg/kg mc./dobę w porównaniu z 20 mg/kg mc./dobę) niż u szczurów.

      W niektórych przypadkach podczas podawania dużych dawek winpocetyny, obserwowano

      krwawienie z łożyska i poronienia, prawdopodobnie w wyniku zwiększonego przepływu krwi przez łożysko.

      U ciężarnych zwierząt toksyczne działanie winpocetyny zwiększało się podczas podawania produktu drogą dożylną. Badania nad toksycznością okołoporodową i poporodową winpocetyny nie wykazały toksycznego wpływu produktu na kolejne pokolenie.

      Mutagenność

      Po zastosowaniu kilku metod badawczych stwierdzono, że winpocetyna nie ma działania mutagennego.

      Rakotwórczość

      Na podstawie wyników badań trwających dwa lata wskazują, że winpocetyna nie ma działania rakotwórczego.

  9. DANE FARMACEUTYCZNE

    1. Wykaz substancji pomocniczych

    2. Skrobia ziemniaczana

      Ludipress (laktoza jednowodna, powidon, krospowidon) Magnezu stearynian

    3. Niezgodności farmaceutyczne

    4. Nie dotyczy.

    5. Okres ważności

    6. 3 lata.

    7. Specjalne ośrodki ostrożności podczas przechowywania

    8. Nie przechowywać w temperaturze powyżej 25°C.

    9. Rodzaj i zawartość opakowania

    10. Blistry z folii A1/PVC w tekturowym pudełku. 50 tabletek

      90 tabletek

      100 tabletek

    11. Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowania produktu leczniczego do stosowania

    12. Brak szczególnych wymagań.

  10. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

  11. GEDEON RICHTER POLSKA Sp. z o. o.

    ul. Ks. J. Poniatowskiego 5 05-825 Grodzisk Mazowiecki

  12. NUMER POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

  13. Pozwolenie nr R/6522

  14. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU I DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA

  15. Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 10.01.1996 r. Data ostatniego przedłużenia pozwolenia: 21.09.2012 r.

  16. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO

Reklama: