Reklama:

Bilabella

Substancja czynna: Bilastyna 20 mg
Postać farmaceutyczna: Tabletki , 20 mg
Reklama:

CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO

  1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO

  2. Bilabella, 20 mg, tabletki

  3. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY

  4. Każda tabletka zawiera 20 mg bilastyny.

    Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

  5. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA

  6. Tabletka.

    Okrągłe tabletki w kolorze białym lub prawie białym, obustronnie wypukłe, o średnicy około 7 mm.

  7. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

    1. Wskazania do stosowania

    2. Objawowe leczenie alergicznego zapalenia błony śluzowej nosa i spojówek (sezonowego i całorocznego) oraz pokrzywki.

      Produkt leczniczy Bilabella jest wskazany do stosowania u dorosłych i młodzieży (w wieku 12 lat

      i powyżej).

    3. Dawkowanie i sposób podawania Dawkowanie

    4. Dorośli i młodzież (w wieku 12 lat i powyżej)

      20 mg bilastyny (1 tabletka) raz na dobę w celu złagodzenia objawów alergicznego zapalenia błony śluzowej nosa i spojówek (sezonowego i całorocznego) oraz pokrzywki.

      Tabletkę należy przyjmować godzinę przed lub dwie godziny po spożyciu posiłku lub wypiciu soku owocowego (patrz punkt 4.5).

      Czas trwania leczenia

      W przypadku alergicznego zapalenia błony śluzowej nosa i spojówek, czas leczenia powinien być ograniczony do okresu ekspozycji na alergeny. W przypadku sezonowego alergicznego zapalenia błony śluzowej nosa leczenie można przerwać po ustąpieniu objawów i wznowić po ich ponownym wystąpieniu. W całorocznym alergicznym zapaleniu błony śluzowej nosa leczenie ciągłe można zaproponować pacjentom podczas okresów ekspozycji na alergeny. Czas leczenia pokrzywki zależy od rodzaju, czasu trwania i przebiegu dolegliwości.

      Specjalne grupy pacjentów

      Pacjenci w podeszłym wieku

      Nie jest wymagane dostosowanie dawkowania u pacjentów w podeszłym wieku (patrz punkt 5.1 i 5.2).

      Zaburzenia czynności nerek

      Badania przeprowadzone u dorosłych, w grupach szczególnego ryzyka (pacjenci z zaburzeniami

      czynności nerek) wskazują, że nie jest konieczne dostosowanie dawkowania bilastyny u pacjentów dorosłych z zaburzeniami czynności nerek (patrz punkt 5.2).

      Zaburzenia czynności wątroby

      Brak badań klinicznych u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby. Ponieważ jednak bilastyna nie jest metabolizowana i jest wydalana w postaci niezmienionej w moczu i kale, nie oczekuje się, aby zaburzenia czynności wątroby miały wpływ na zwiększenie ogólnoustrojowego narażenia powyżej marginesu bezpieczeństwa u dorosłych pacjentów. Dlatego też nie jest wymagane dostosowywanie dawkowania u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby (patrz punkt 5.2).

      Dzieci i młodzież

      • Dzieci w wieku od 6 do 11 lat i o masie ciała co najmniej 20 kg

        Bilastyna w postaci tabletek 10 mg ulegających rozpadowi w jamie ustnej oraz bilastyna w postaci roztworu doustnego 2,5 mg/ml są odpowiednie do stosowania w tej grupie wiekowej.

      • Dzieci w wieku poniżej 6 lat i o masie ciała poniżej 20 kg

      Aktualne, dostępne dane przedstawiono w punkcie 4.4, 4.8, 5.1 i 5.2, ale brak jest zaleceń dotyczących dawkowania. W związku z tym bilastyny nie należy stosować w tej grupie wiekowej.

      Nie określono bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności bilastyny u dzieci z zaburzeniami czynności nerek i z zaburzeniami czynności wątroby.

      Sposób podawania

      Podanie doustne.

      Tabletki należy połykać, popijając wodą.

    5. Przeciwwskazania

    6. Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.

    7. Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

    8. Dzieci i młodzież

      Nie ustalono skuteczności i bezpieczeństwa stosowania bilastyny u dzieci w wieku poniżej 2 lat,

      a u dzieci w wieku od 2 do 5 lat dane kliniczne są ograniczone, dlatego też nie należy stosować bilastyny w tych grupach wiekowych.

      U pacjentów z umiarkowaną lub ciężką niewydolnością nerek podawanie bilastyny jednocześnie

      z inhibitorami P-glikoproteiny (takimi jak np. ketokonazol, erytromycyna, cyklosporyna, rytonawir lub diltiazem) może zwiększać stężenia bilastyny w osoczu, a tym samym zwiększać ryzyko wystąpienia działań niepożądanych bilastyny. Dlatego też u pacjentów z umiarkowaną lub ciężką niewydolnością nerek należy unikać podawania bilastyny jednocześnie z inhibitorami P-glikoproteiny.

      Produkt leczniczy Bilabella zawiera sód

      Ten produkt leczniczy zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na tabletkę, to znaczy produkt leczniczy uznaje się za „wolny od sodu”.

    9. Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji

    10. Badania dotyczące interakcji przeprowadzono wyłącznie u pacjentów dorosłych, a ich wyniki przedstawiono poniżej.

      Interakcje z pokarmem: pokarm znacząco zmniejsza dostępność biologiczną bilastyny po podaniu doustnym o 30%.

      Interakcje z sokiem grejpfrutowym: jednoczesne stosowanie 20 mg bilastyny i wypicie soku

      grejpfrutowego zmniejsza dostępność biologiczną bilastyny o 30%. Efekt ten może dotyczyć także innych soków owocowych. Stopień zmniejszenia biodostępności może różnić się w zależności od producenta

      i owoców. Mechanizmem tej interakcji jest zahamowanie polipeptydu OATP1A2, transportera wychwytu, dla którego substratem jest bilastyna (patrz punkt 5.2). Produkty lecznicze, które są substratami lub inhibitorami OATP1A2, takie jak rytonawir i ryfampicyna, mogą podobnie zmniejszać stężenia bilastyny w osoczu.

      Interakcje z ketokonazolem lub erytromycyną: jednoczesne stosowanie 20 mg bilastyny raz na dobę

      i 400 mg ketokonazolu raz na dobę lub 500 mg erytromycyny trzy razy na dobę zwiększa dwukrotnie ekspozycję ogólnoustrojową (AUC) i 2-3 razy maksymalne stężenie bilastyny we krwi (Cmax). Zmiany te można wyjaśnić interakcją z jelitowym wypływem transporterów, ponieważ bilastyna jest substratem dla P-gp (glikoproteina P) i nie jest metabolizowana (patrz punkt 5.2). Zmiany te nie wydają się wpływać na profil bezpieczeństwa bilastyny i ketokonazolu ani erytromycyny. Inne produkty lecznicze, które są substratami lub inhibitorami glikoproteiny P, takie jak cyklosporyna, mogą zwiększać stężenie bilastyny w osoczu.

      Interakcje z diltiazemem: jednoczesne stosowanie 20 mg bilastyny raz na dobę i 60 mg diltiazemu raz na dobę, zwiększa maksymalne stężenie bilastyny we krwi (Cmax) o 50%. Efekt ten można wyjaśnić interakcją z jelitowym wypływem transporterów (patrz punkt 5.2) i nie wydaje się wpływać na profil bezpieczeństwa bilastyny.

      Interakcje z alkoholem: sprawność psychomotoryczna po jednoczesnym spożyciu alkoholu

      i zastosowaniu 20 mg bilastyny raz na dobę była podobna do obserwowanej po spożyciu alkoholu

      i przyjęciu placebo.

      Interakcje z lorazepamem: jednoczesne stosowanie 20 mg bilastyny raz na dobę i 3 mg lorazepamu raz na dobę przez 8 dni nie nasiliło depresyjnego wpływu lorazepamu na ośrodkowy układ nerwowy.

      Dzieci i młodzież

      Badania dotyczące interakcji przeprowadzono wyłącznie u dorosłych. Z uwagi na brak doświadczenia klinicznego u dzieci dotyczącego interakcji bilastyny z innymi produktami leczniczymi, pokarmem lub sokami owocowymi, przy przepisywaniu bilastyny dzieciom należy wziąć pod uwagę wyniki uzyskane w badaniach dotyczących interakcji u dorosłych. Brak danych klinicznych prowadzonych u dzieci, aby stwierdzić, czy zmiany AUC lub Cmax z powodu interakcji wpływają na profil bezpieczeństwa bilastyny.

    11. Wpływ na płodność, ciążę i laktację

    12. Ciąża

      Brak lub nieliczne dane dotyczące stosowania bilastyny u kobiet w ciąży.

      Badania przeprowadzane na zwierzętach nie wykazują bezpośredniego ani pośredniego szkodliwego działania w odniesieniu do toksycznego wpływu na rozród, przebieg porodu czy rozwoju noworodka (patrz punkt 5.3). W celu zachowania środków ostrożności zaleca się unikać stosowania bilastyny podczas ciąży.

      Karmienie piersią

      Nie badano wydzielania bilastyny do mleka w badaniach u ludzi. Dostępne dane farmakokinetyczne u zwierząt wykazały wydzielanie bilastyny w mleku (patrz punkt 5.3). Należy podjąć decyzję, czy

      kontynuować lub przerwać karmienie piersią, czy przerwać leczenie bilastyną, biorąc pod uwagę korzyści z karmienia piersią dla dziecka i korzyści dla matki wynikające z leczenia bilastyną.

      Płodność

      Brak lub dostępne są nieliczne dane kliniczne dotyczące wpływu bilastyny na płodność. Badania na szczurach nie wykazały niekorzystnego wpływu na płodność (patrz punkt 5.3).

    13. Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn

    14. Badanie przeprowadzone z udziałem osób dorosłych wykazało, że przyjmowanie bilastyny w dawce

      20 mg nie wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów. Niemniej jednak indywidualna reakcja na produkt

      leczniczy może być różna, dlatego należy poradzić pacjentom, aby nie prowadzili pojazdów ani nie obsługiwali maszyn do momentu sprawdzenia swojej reakcji na bilastynę.

    15. Działania niepożądane

    16. Podsumowanie profilu bezpieczeństwa u dorosłych i młodzieży

      Częstość działań niepożądanych u pacjentów dorosłych i młodzieży, chorych na alergiczne zapalenie błony śluzowej nosa i spojówek lub przewlekłą pokrzywkę idiopatyczną, przyjmujących bilastynę

      w dawce 20 mg w badaniach klinicznych była porównywalna z ilością działań niepożądanych odczuwanych przez pacjentów przyjmujących placebo (12,7% w stosunku do 12,8%).

      Badania kliniczne II i III fazy wykonywane w trakcie rozwoju klinicznego obejmowały 2525 pacjentów dorosłych i młodzieży leczonych bilastyną w różnych dawkach, z których 1697 przyjęło bilastynę

      w dawce 20 mg. W badaniach tych 1362 pacjentów przyjęło placebo. Do najczęściej zgłaszanych działań niepożądanych przez pacjentów przyjmujących bilastynę w dawce 20 mg, we wskazaniu: alergiczne zapalenie błony śluzowej nosa i spojówek oraz przewlekła pokrzywka idiopatyczna, należały: bóle głowy, senność, zawroty głowy i zmęczenie. Te same działania niepożądane występowały z podobną częstością u pacjentów przyjmujących placebo.

      Tabelaryczna lista działań niepożądanych występujących u pacjentów dorosłych i młodzieży

      Działania niepożądane, co najmniej prawdopodobnie związane z przyjmowaniem bilastyny i zgłaszane przez ponad 0,1% pacjentów przyjmujących bilastynę w dawce 20 mg w trakcie badań klinicznych

      (N = 1697), przedstawiono w poniższej tabeli.

      Częstości występowania sklasyfikowano jak poniżej:

      Bardzo często (≥1/10)

      Często (≥1/100 do <1/10)

      Niezbyt często (≥1/1 000 do <1/100) Rzadko (≥1/10 000 do <1/1 000) Bardzo rzadko (<1/10 000)

      Częstość nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych)

      Działania występujące rzadko, bardzo rzadko i o nieznanej częstości występowania nie zostały zamieszczone w tabeli.

      Klasyfikacja układów i narządów

      Bilastyna 20 mg

      N=1697

      Bilastyna niezależnie

      od dawki N=2525

      Placebo N=1362

      Częstość

      Działanie niepożądane

      Zakażenia i zarażenia pasożytnicze

      Niezbyt często

      Opryszczka jamy ustnej

      2 (0,12%)

      2 (0,08%)

      0 (0,0%)

      Zaburzenia metabolizmu i odżywiania

      Niezbyt często

      Zwiększenie łaknienia

      10 (0,59%)

      11 (0,44%)

      7 (0,51%)

      Zaburzenia psychiczne

      Niezbyt często

      Lęk

      6 (0,35%)

      8 (0,32%)

      0 (0,0%)

      Bezsenność

      2 (0,12%)

      4 (0,16%)

      0 (0,0%)

      Zaburzenia układu nerwowego

      Często

      Senność

      52 (3,06%)

      82 (3,25%)

      39 (2,86%)

      Ból głowy

      68 (4,01%)

      90 (3,56%)

      46 (3,38%)

      Niezbyt często

      Zawroty głowy pochodzenia ośrodkowego

      14 (0,83%)

      23 (0,91%)

      8 (0,59%)

      Zaburzenia ucha i błędnika

      Niezbyt często

      Szumy uszne

      2 (0,12%)

      2 (0,08%)

      0 (0,0%)

      Zawroty głowy pochodzenia obwodowego

      3 (0,18%)

      3 (0,12%)

      0 (0,0%)

      Zaburzenia serca

      Niezbyt często

      Blok prawej odnogi pęczka Hisa

      4 (0,24%)

      5 (0,20%)

      3 (0,22%)

      Arytmia zatokowa

      5 (0,30%)

      5 (0,20%)

      1 (0,07%)

      Wydłużenie odstępu QT w elektrokardiogramie

      9 (0,53%)

      10 (0,40%)

      5 (0,37%)

      Inne nieprawidłowości w zapisie

      EKG

      7 (0,41%)

      11 (0,44%)

      2 (0,15%)

      Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia

      Niezbyt często

      Duszność

      2 (0,12%)

      2 (0,08%)

      0 (0,0%)

      Uczucie dyskomfortu w nosie

      2 (0,12%)

      2 (0,08%)

      0 (0,0%)

      Uczucie suchości w nosie

      3 (0,18%)

      6 (0,24%)

      4 (0,29%)

      Zaburzenia żołądka i jelit

      Niezbyt często

      Ból w nadbrzuszu

      11 (0,65%)

      14 (0,55%)

      6 (0,44%)

      Ból brzucha

      5 (0,30%)

      5 (0,20%)

      4 (0,29%)

      Nudności

      7 (0,41%)

      10 (0,40%)

      14 (1,03%)

      Dyskomfort w obrębie jamy brzusznej

      3 (0,18%)

      4 (0,16%)

      0 (0,0%)

      Biegunka

      4 (0,24%)

      6 (0,24%)

      3 (0,22%)

      Suchość w jamie ustnej

      2 (0,12%)

      6 (0,24%)

      5 (0,37%)

      Niestrawność

      2 (0,12%)

      4 (0,16%)

      4 (0,29%)

      Zapalenie błony śluzowej żołądka

      4 (0,24%)

      4 (0,16%)

      0 (0,0%)

      Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej

      Niezbyt często

      Świąd

      2 (0,12%)

      4 (0,16%)

      2 (0,15%)

      Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania

      Niezbyt często

      Zmęczenie

      14 (0,83%)

      19 (0,75%)

      18 (1,32%)

      Wzmożone pragnienie

      3 (0,18%)

      4 (0,16%)

      1 (0,07%)

      Nasilenie dotychczasowych objawów

      2 (0,12%)

      2 (0,08%)

      1 (0,07%)

      Gorączka

      2 (0,12%)

      3 (0,12%)

      1 (0,07%)

      Osłabienie

      3 (0,18%)

      4 (0,16%)

      5 (0,37%)

      Badania diagnostyczne

      Niezbyt często

      Zwiększona aktywność

      gamma-glutamylotransferazy

      7 (0,41%)

      8 (0,32%)

      2 (0,15%)

      Zwiększona aktywność aminotransferazy alaninowej

      5 (0,30%)

      5 (0,20%)

      3 (0,22%)

      Zwiększona aktywność

      aminotransferazy asparaginianowej

      3 (0,18%)

      3 (0,12%)

      3 (0,22%)

      Zwiększone stężenia kreatyniny w krwi

      2 (0,12%)

      2 (0,08%)

      0 (0,0%)

      Zwiększone stężenia triglicerydów w krwi

      2 (0,12%)

      2 (0,08%)

      3 (0,22%)

      Zwiększenie masy ciała

      8 (0,47%)

      12 (0,48%)

      2 (0,15%)

      Częstość nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych):

      W okresie po wprowadzeniu do obrotu obserwowano: kołatanie serca, częstoskurcz, reakcje nadwrażliwości (np. reakcja anafilaktyczna, obrzęk naczynioruchowy, duszność, wysypka, miejscowy obrzęk i rumień) oraz wymioty.

      Opis wybranych działań niepożądanych u dorosłych i młodzieży

      U pacjentów przyjmujących bilastynę w dawce 20 mg lub placebo zgłaszano: senność, ból głowy, zawroty głowy i zmęczenie. Częstość ich występowania dla bilastyny i placebo wyniosła odpowiednio 3,06% w porównaniu z 2,86% w przypadku senności; 4,01% w porównaniu z 3,38% w przypadku bólu głowy; 0,83% w porównaniu z 0,59% w przypadku zawrotów głowy oraz 0,83% w porównaniu z 1,32% w przypadku zmęczenia.

      Informacje zgromadzone w trakcie sprawowania nadzoru po wprowadzaniu do obrotu potwierdziły profil bezpieczeństwa obserwowany podczas rozwoju klinicznego.

      Podsumowanie profilu bezpieczeństwa u dzieci i młodzieży

      W trakcie rozwoju klinicznego częstość występowania, rodzaj i nasilenie działań niepożądanych u młodzieży (w wieku od 12 do 17 lat) były takie same jak u osób dorosłych. Informacje zebrane

      w populacji młodzieży w trakcie nadzoru po wprowadzaniu do obrotu potwierdziły wyniki badań klinicznych. Odsetek dzieci (w wieku od 2 do 11 lat) leczonych z powodu alergicznego zapalenia błony śluzowej nosa i spojówek lub przewlekłej pokrzywki idiopatycznej, które zgłosiły działania niepożądane po przyjęciu bilastyny w dawce 10 mg w 12-tygodniowym kontrolowanym badaniu klinicznym, był porównywalny z odsetkiem pacjentów w grupie przyjmującej placebo (68,5% w stosunku do 67,5%). Do najczęściej zgłaszanych działań niepożądanych przez 291 dzieci (w wieku od 2 do 11 lat) przyjmujących bilastynę (w postaci tabletek ulegających rozpadowi w jamie ustnej) w badaniu klinicznym (#260 dzieci biorących udział w badaniu klinicznym dotyczącym bezpieczeństwa, 31 dzieci biorących udział

      w badaniu farmakokinetycznym) należały: ból głowy, alergiczne zapalenie spojówek, zapalenie błony śluzowej nosa i ból brzucha. Te same działania niepożądane występowały z podobną częstością u 249 pacjentów przyjmujących placebo.

      Tabelaryczna lista działań niepożądanych występujących u dzieci i młodzieży

      Działania niepożądane, co najmniej prawdopodobnie związane z przyjmowaniem bilastyny i zgłaszane przez ponad 0,1% dzieci (w wieku od 2 do 11 lat) przyjmujących bilastynę w trakcie badań klinicznych, przedstawiono w poniższej tabeli.

      Częstości występowania sklasyfikowano jak poniżej:

      Bardzo często (≥1/10) Często (≥1/100 do <1/10)

      Niezbyt często (≥ 1/1 000 do <1/100) Rzadko (≥1/10 000 do <1/1 000) Bardzo rzadko (<1/10 000)

      Częstość nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych)

      Działania występujące rzadko, bardzo rzadko i o nieznanej częstości występowania nie zostały zamieszczone w tabeli.

      Klasyfikacja układów i narządów

      Bilastyna 10 mg

      (N=291)#

      Placebo (N=249)

      Częstość

      Działanie niepożądane

      Zakażenia i zarażenia pasożytnicze

      Często

      Zapalenie błony śluzowej nosa

      3 (1,0%)

      3 (1,2%)

      Zaburzenia układu nerwowego

      Często

      Ból głowy

      6 (2,1%)

      3 (1,2%)

      Niezbyt często

      Zawroty głowy pochodzenia ośrodkowego

      1 (0,3%)

      0 (0,0%)

      Utrata świadomości

      1 (0,3%)

      0 (0,0%)

      Zaburzenia oka

      Często

      Alergiczne zapalenie spojówek

      4 (1,4%)

      5 (2,0%)

      Niezbyt często

      Podrażnienie oka

      1 (0,3%)

      0 (0,0%)

      Zaburzenia żołądka i jelit

      Często

      Ból brzucha lub ból w nadbrzuszu

      3 (1,0%)

      3 (1,2%)

      Niezbyt często

      Biegunka

      2 (0,7%)

      0 (0,0%)

      Nudności

      1 (0,3%)

      0 (0,0%)

      Obrzęk warg

      1 (0,3%)

      0 (0,0%)

      Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej

      Niezbyt często

      Wyprysk

      1 (0,3%)

      0 (0,0%)

      Pokrzywka

      2 (0,7%)

      2 (0,8%)

      Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania

      Niezbyt często

      Zmęczenie

      2 (0,7%)

      0 (0,0%)

      #260 dzieci biorących udział w badaniu klinicznym dotyczącym bezpieczeństwa, 31 dzieci biorących udział w badaniu farmakokinetycznym

      Opis wybranych działań niepożądanych w populacji dzieci i młodzieży

      U dzieci otrzymujących bilastynę w dawce 10 mg lub placebo zgłaszano: ból głowy, ból brzucha, alergiczne zapalenie spojówek i zapalenie błony śluzowej nosa. Częstość ich występowania dla bilastyny i placebo wyniosła odpowiednio 2,1% w porównaniu z 1,2% w przypadku bólu głowy; 1,0%

      w porównaniu z 1,2% w przypadku bólu brzucha; 1,4% w porównaniu z 2,0% w przypadku alergicznego zapalenia spojówek oraz 1,0% w porównaniu z 1,2% w przypadku zapalenia błony śluzowej nosa.

      Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych

      Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych

      i Produktów Biobójczych:

      Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa, tel.: + 48 22 49-21-301, fax: + 48 22 49-21-309, strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl

      Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

    17. Przedawkowanie

    18. Informacje dotyczące ostrego przedawkowania bilastyny pochodzą z doświadczeń z badań klinicznych przeprowadzanych w czasie rozwoju klinicznego oraz nadzoru po wprowadzeniu do obrotu. W badaniach klinicznych po podaniu 26 dorosłym zdrowym ochotnikom bilastyny w dawkach od 10- do 11-krotnie większych niż terapeutyczne (220 mg w pojedynczej dawce lub 200 mg na dobę przez 7 dni), częstość występowania działań niepożądanych wymagających leczenia, była dwukrotnie wyższa niż w przypadku przyjmowania placebo. Najczęściej obserwowanymi działaniami niepożądanymi były: zawroty głowy, bóle głowy i nudności. Nie zaobserwowano ciężkich działań niepożądanych ani znaczącego wydłużenia QTc. Informacje zgromadzone podczas sprawowania nadzoru po wprowadzeniu do obrotu są zgodne ze zgłoszonymi w badaniach klinicznych.

      Analiza krytyczna wpływu wielokrotnej dawki bilastyny (100 mg x 4 dni) na repolaryzację komór w trakcie „szczegółowego badania skrzyżowanego odstępów QT/QTc” obejmującego 30 zdrowych, dorosłych ochotników nie wykazała znaczącego wydłużenia odstępu QTc.

      Brak jest danych dotyczących przedawkowania u dzieci.

      W razie przedawkowania zalecane jest leczenie objawowe i wspomagające. Nie jest znane specyficzne antidotum na bilastynę.

  8. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE

    1. Właściwości farmakodynamiczne

    2. Grupa farmakoterapeutyczna: leki przeciwhistaminowe do stosowania ogólnego, inne leki przeciwhistaminowe do stosowania ogólnego.

      Kod ATC R06AX29.

      Mechanizm działania

      Bilastyna nie posiada właściwości uspokajających, jest długo działającym antagonistą histaminy z selektywnym powinowactwem do obwodowych antagonistów receptora H1, który nie wykazuje powinowactwa do receptorów muskarynowych.

      Bilastyna hamuje zależne od histaminy powstawanie bąbli oraz zaczerwienienia skóry przez 24 godziny po przyjęciu pojedynczej dawki.

      Skuteczność kliniczna i bezpieczeństwo stosowania

      W badaniach klinicznych przeprowadzanych u pacjentów dorosłych i młodzieży z alergicznym zapaleniem błony śluzowej nosa i spojówek (sezonowym i całorocznym), bilastyna w dawce 20 mg, przyjmowana raz na dobę przez 14-28 dni, skutecznie łagodziła objawy takie jak: kichanie, wydzielina z nosa, świąd nosa, zatkanie nosa, świąd spojówek, łzawienie i zaczerwienienie oczu. Bilastyna skutecznie kontrolowała objawy przez 24 godziny.

      W dwóch badaniach klinicznych obejmujących pacjentów z przewlekłą pokrzywką idiopatyczną, bilastyna w dawce 20 mg przyjmowana raz na dobę przez 28 dni skutecznie łagodziła objawy takie jak: intensywność świądu, liczba i rozmiar bąbli oraz dyskomfort pacjenta spowodowany pokrzywką.

      U pacjentów tych zaobserwowano poprawę jakości snu i jakości życia.

      W badaniach klinicznych bilastyny nie zaobserwowano istotnego wydłużenia odstępu QTc ani innych działań na układ sercowo-naczyniowy, nawet po podaniu dawki 200 mg na dobę (10-krotność dawki klinicznej) 9 pacjentom przez 7 dni, jak również w przypadku jednoczesnego podawania bilastyny

      z inhibitorami P-glikoproteiny, takimi jak: ketokonazol (24 pacjentów) i erytromycyna (24 pacjentów). Dodatkowo przeprowadzono dokładne badanie odstępu QT u 30 ochotników.

      W kontrolowanych badaniach klinicznych przy zalecanej dawce 20 mg raz na dobę, profil bezpieczeństwa bilastyny w odniesieniu do ośrodkowego układu nerwowego był podobny do placebo i częstość występowania senności nie różniła się statystycznie od placebo.

      Bilastyna w dawce do 40 mg raz na dobę nie wpływała na sprawność psychomotoryczną w badaniach klinicznych ani na zdolność prowadzenia pojazdów w trakcie standardowego egzaminu na prawo jazdy.

      W badaniach klinicznych II i III fazy nie wykazano różnic skuteczności i bezpieczeństwa stosowania bilastyny u pacjentów w podeszłym wieku (≥65 lat) w porównaniu do młodszych pacjentów. Badanie przeprowadzone po wprowadzeniu produktu do obrotu, w którym wzięło udział 146 pacjentów

      w podeszłym wieku, nie wykazało różnic dotyczących profilu bezpieczeństwa w stosunku do osób dorosłych.

      Dzieci i młodzież

      Młodzież (w wieku od 12 do 17 lat) została włączona do rozwoju klinicznego. W trakcie badań klinicznych 128 osób otrzymało bilastynę (81 osób w badaniu z podwójnie ślepą próbą w przypadku alergicznego zapalenia błony śluzowej nosa i spojówek). Kolejne 116 osób zostało przydzielone losowo do grupy otrzymującej lek porównawczy lub placebo. Nie stwierdzono różnicy w skuteczności

      i bezpieczeństwie stosowania pomiędzy osobami dorosłymi i młodzieżą.

      Zgodnie z wytycznymi, udowodniona skuteczność u osób dorosłych i młodzieży może być ekstrapolowana na dzieci, jeżeli zostanie wykazane, że ogólnoustrojowa ekspozycja na bilastynę w dawce 10 mg u dzieci w wieku od 6 do 11 lat o masie ciała co najmniej 20 kg jest równoważna z ekspozycją na bilastynę w dawce 20 mg u dorosłych (patrz punkt 5.2). W przypadku tego produktu leczniczego, ekstrapolacja danych dotyczących dorosłych i młodzieży jest właściwa, ponieważ patofizjologia alergicznego zapalenia błony śluzowej nosa i spojówek oraz pokrzywki jest taka sama we wszystkich

      grupach wiekowych.

      W kontrolowanym badaniu klinicznym, trwającym 12 tygodni z udziałem dzieci w wieku od 2 do 11 lat

      (łącznie 509 dzieci, w tym 260 leczonych bilastyną w dawce 10 mg: 58 w wieku od 2 do <6 lat, 105

      w wieku od 6 do <9 lat i 97 w wieku od 9 do <12 lat oraz 249 leczonych placebo: 58 w wieku od 2 do

      <6 lat, 95 w wieku od 6 do <9 lat i 96 w wieku od 9 do <12 lat), którym podawano bilastynę w dawce zalecanej dla dzieci 10 mg raz na dobę, profil bezpieczeństwa bilastyny (N=260) był podobny do placebo (N=249), działania niepożądane odnotowano odpowiednio u 5,8% pacjentów przyjmujących bilastynę

      w dawce 10 mg i 8,0% pacjentów przyjmujących placebo. Zarówno w przypadku bilastyny w dawce 10 mg, jak i w przypadku placebo w badaniu odnotowano nieznaczne obniżenie wskaźnika senności i sedacji według Paediatric Sleep Questionnaire, z nieistotnymi statystycznie różnicami pomiędzy leczonymi grupami. U tych dzieci w wieku od 2 do 11 lat nie zaobserwowano istotnych różnic dotyczących odstępu QTc po podaniu 10 mg bilastyny w porównaniu do placebo. Kwestionariusz

      dotyczący jakości życia przeznaczony dla dzieci z alergicznym zapaleniem spojówek i błony śluzowej nosa lub przewlekłą pokrzywką wykazał ogólną poprawę (według punktów) po 12 tygodniach bez znaczących statystycznie różnic pomiędzy ramionami badania z bilastyną i z placebo.

      Ogółem 509 dzieci zostało objętych badaniem: w tym 479 dzieci z alergicznym zapaleniem błony śluzowej nosa i spojówek oraz 30 dzieci z rozpoznaną przewlekłą pokrzywką. 260 dzieci otrzymywało bilastynę, w tym 252 (96,9%) z alergicznym zapaleniem błony śluzowej nosa i spojówek, a 8 (3,1%)

      z przewlekłą pokrzywką. Analogicznie, 249 dzieci otrzymywało placebo, w tym 227 (91,2%)

      z alergicznym zapaleniem błony śluzowej nosa i spojówek i 22 (8,8%) z przewlekłą pokrzywką.

      Europejska Agencja Leków uchyliła obowiązek dołączania wyników badań bilastyny we wszystkich podgrupach populacji dzieci w wieku poniżej 2 lat (stosowanie u dzieci i młodzieży, patrz punkt 4.2).

    3. Właściwości farmakokinetyczne

    4. Wchłanianie

      Bilastyna po przyjęciu doustnym jest szybko wchłaniana i osiąga maksymalne stężenie w osoczu po około 1,3 godziny. Nie zaobserwowano kumulacji bilastyny w organizmie. Średnia wartość biodostępności bilastyny po podaniu dawki doustnej wynosi 61%.

      Dystrybucja

      Badania in vitro i in vivo wykazały, że bilastyna jest substratem P-gp (patrz punkt 4.5 „Interakcje

      z ketokonazolem lub erytromycyną”, „Interakcje z diltiazemem”) i polipeptydów transportujących aniony organiczne (ang. OATP - organic-anion-transporting polypeptides) (patrz punkt 4.5 „Interakcje z sokiem grejpfrutowym”). Bilastyna nie jest substratem dla innych białek nośnikowych, takich jak: BCRP lub transporterów nerkowych OCT2, OAT1 i OAT3. Na podstawie badań in vitro nie należy spodziewać się wpływu hamującego bilastyny na następujące białka transportujące w krążeniu ogólnym: P-gp, MRP2, BCRP, BSEP, OATP1B1, OATP1B3, OATP2B1, OAT1, OAT3, OCT1, OCT2 i NTCP, ponieważ

      łagodny wpływ hamujący wykazano tylko w przypadku P-glikoproteiny, OATP2B1 i OCT1,

      z szacunkowym stężeniem hamującym IC50 ≥ 300 µM, znacznie wyższym niż obliczone maksymalne stężenie leku (Cmax) w osoczu, dlatego też te interakcje nie będą klinicznie istotne. Jednak, na podstawie tych wyników nie można wykluczyć hamującego wpływu bilastyny na białka nośnikowe obecne w błonie śluzowej jelit np. P-gp.

      W dawkach terapeutycznych bilastyna wiąże się z białkami osocza w 84-90%. Metabolizm

      W badaniach in vitro bilastyna nie indukuje ani nie hamuje aktywności izoenzymów kompleksu CYP450.

      Eliminacja

      W badaniu bilansu masy przeprowadzonym u zdrowych, dorosłych ochotników, po podaniu jednorazowej dawki 20 mg bilastyny znakowanej węglem 14C, prawie 95% podanej dawki zostało wydalone z moczem (28,3%) i kałem (66,5%) w postaci niezmienionej, co potwierdziło, że bilastyna nie jest istotnie metabolizowana w organizmie człowieka. Średni okres półtrwania w fazie eliminacji leku u zdrowych ochotników wynosił 14,5 godziny.

      Liniowość

      Bilastyna wykazuje liniową farmakokinetykę w zakresie badanych dawek (5 do 220 mg) z niewielką zmiennością międzyosobniczą.

      Zaburzenia czynności nerek

      W badaniu obejmującym pacjentów z zaburzeniem czynności nerek średnie odchylenie standardowe pola pod krzywą stężeń AUC0- wzrosło z 737,4 (±260,8) ng x h/ml u pacjentów bez zaburzenia czynności nerek (GFR: >80 ml/min/1,73 m2 pc.) do: 967,4 (±140,2) ng x h/ml u pacjentów z łagodnym zaburzeniem czynności nerek (GFR: 50-80 ml/min/1,73 m2 pc.), 1384,2 (±263,23) ng x h/ml u pacjentów

      z umiarkowanym zaburzeniem czynności nerek (GFR: 30 -<50 ml/min/1,73 m2 pc.), i 1708,5 (±699,0)

      ng x h/ml u pacjentów z ciężkim zaburzeniem czynności nerek (GFR: <30 ml/min/1,73 m2 pc.).

      Średnie odchylenie standardowe dla czasu półtrwania bilastyny wynosiło 9,3 godz. (±2,8) u pacjentów bez zaburzenia czynności nerek, 15,1 godz. (±7,7) u pacjentów z łagodnym zaburzeniem czynności nerek, 10,5 godz. (±2,3) u pacjentów z umiarkowanym zaburzeniem czynności nerek i 18,4 godz. (±11,4)

      u pacjentów z ciężkim zaburzeniem czynności nerek. Bilastyna została całkowicie wydalona z moczem u wszystkich pacjentów w ciągu 48-72 godzin. Powyższe przemiany farmakokinetyczne nie mają znaczącego wpływu na bezpieczeństwo stosowania bilastyny, ponieważ stężenia bilastyny w osoczu

      u pacjentów z zaburzeniem czynności nerek mieszczą się w bezpiecznym zakresie.

      Zaburzenia czynności wątroby

      Brak danych farmakokinetycznych u osób z zaburzeniami czynności wątroby. Bilastyna nie jest metabolizowana w organizmie ludzkim. Ponieważ badania u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek wykazały, że bilastyna jest wydalana głównie przez nerki, wydalanie z żółcią stanowi tylko nieznaczną część procesu wydalania bilastyny. Zmiany w czynności wątroby nie wydają się wpływać istotnie na farmakokinetykę bilastyny.

      Pacjenci w podeszłym wieku

      Dostępne są nieliczne dane dotyczące farmakokinetyki u osób w wieku powyżej 65 lat. Nie zaobserwowano statystycznie istotnych różnic dotyczących farmakokinetyki u pacjentów w podeszłym wieku powyżej 65 lat w porównaniu z osobami w wieku od 18 do 35 lat.

      Dzieci i młodzież

      Z powodu braku dostępnych danych farmakokinetycznych u młodzieży (w wieku od 12 do 17 lat),

      w przypadku tego produktu uznano za właściwe, ekstrapolowanie danych dotyczących osób dorosłych na młodzież.

      Dane farmakokinetyczne dotyczące dzieci uzyskano w badaniu farmakokinetycznym fazy II, w którym brało udział 31 dzieci w wieku od 4 do 11 lat z alergicznym zapaleniem błony śluzowej nosa i spojówek lub przewlekłą pokrzywką, przyjmujących raz na dobę bilastynę w dawce 10 mg w postaci tabletek ulegających rozpadowi w jamie ustnej.

      Analiza farmakokinetyczna przedstawiająca rozkład stężenia w osoczu wykazała, że w przypadku bilastyny w dawce 10 mg przeznaczonej dla dzieci podawanej raz na dobę, ekspozycja ogólnoustrojowa jest równoważna do obserwowanej po dawce 20 mg u dorosłych i młodzieży i średnia wartość AUC wynosi 1014 ng x h/ml u dzieci w wieku od 6 do 11 lat. Wyniki te były dużo poniżej progu bezpieczeństwa wyznaczonego w oparciu o dane dotyczące podawania 80 mg raz na dobę osobom dorosłym zgodnie z profilem bezpieczeństwa produktu. Wyniki badań potwierdziły, że dawka 10 mg bilastyny podawana doustnie raz na dobę jest odpowiednią dawką terapeutyczną dla dzieci w wieku od 6 do 11 lat o masie ciała co najmniej 20 kg.

    5. Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie

    6. Dane niekliniczne dotyczące bilastyny wynikające z konwencjonalnych badań farmakologicznych dotyczących bezpieczeństwa, badań toksyczności po podaniu wielokrotnym, genotoksyczności, potencjalnego działania rakotwórczego nie ujawniają żadnego szczególnego zagrożenia dla człowieka.

      W badaniach toksycznego wpływu na rozród, wpływ bilastyny na płód (przed- i poimplantacyjna strata u szczurów oraz niepełne kostnienie kości czaszki, mostka i kończyn u królików) zaobserwowano tylko w przypadku stosowania toksycznych dawek u matek. Poziomy ekspozycji, przy których nie obserwuje

      się działań niepożądanych (ang. NOAELs - no-observed-adverse effect levels) są wystarczająco większe (ponad 30 razy) od ekspozycji przy zalecanej dawce terapeutycznej u ludzi.

      W badaniu laktacji bilastynę wykryto w mleku karmiących samic szczurów, którym podano doustnie pojedynczą dawkę (20 mg/kg mc.). Stężenia bilastyny w mleku były w przybliżeniu połową stężenia stwierdzanego w osoczu matki. Znaczenie tych wyników dla ludzi nie jest znane.

      W badaniu płodności na szczurach bilastyna podawana doustnie w dawkach do 1 000 mg/kg/dobę nie miała wpływu na żeńskie ani męskie narządy rozrodcze. Nie uległy zmianie współczynniki łączenia w pary, płodności ani zachodzenia w ciążę.

      Jak zaobserwowano w badaniu dotyczącym dystrybucji, przeprowadzonym na szczurach, z oznaczeniem stężeń leku metodą autoradiografii, bilastyna nie kumuluje się w ośrodkowym układzie nerwowym.

  9. DANE FARMACEUTYCZNE

    1. Wykaz substancji pomocniczych

    2. Mannitol

      Celuloza mikrokrystaliczna Karboksymetyloskrobia sodowa (typ A) Magnezu glinometakrzemian

      Magnezu stearynian

      Krzemionka koloidalna bezwodna

    3. Niezgodność farmaceutyczna

    4. Nie dotyczy.

    5. Okres ważności

    6. 30 miesięcy

    7. Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania

    8. Brak specjalnych zaleceń dotyczących przechowywania.

    9. Rodzaj i zawartość opakowania

    10. Blister PVC/PVDC/Aluminium lub blister OPA/Aluminium/PVC/Aluminium pakowany w pudełka tekturowe zawierające 10, 20, 30, 50 lub 100 tabletek.

      Blister perforowany OPA/Aluminium/PVC/Aluminium umożliwiający podział na dawki pojedyncze, zawierający 20x1 tabletka.

      Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.

    11. Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania

    12. Wszelkie niewykorzystane resztki produktu leczniczego lub jego odpady należy usunąć zgodnie z lokalnymi przepisami.

  10. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA DOPUSZCZENIE

  11. DO OBROTU

    Aristo Pharma Sp. z o.o.

    ul. Baletowa 30

    02-867 Warszawa

  12. NUMER POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

  13. Pozwolenie numer 26670

  14. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU I DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA

  15. Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 15.10.2021

  16. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU

CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO

grudzień 2022

Reklama: