Reklama:

Depo-Provera

Postać farmaceutyczna: Zawiesina do wstrzykiwań , 150 mg/ml
Reklama:

CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO

  1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO

  2. DEPO-PROVERA, 150 mg/ml, zawiesina do wstrzykiwań

  3. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY

  4. 1 ml zawiesiny zawiera 150 mg medroksyprogesteronu octanu (Medroxyprogesteroni acetas). Fiolka 3,3 ml zawiera 500 mg medroksyprogesteronu octanu.

    Fiolka 6,7 ml zawiera 1000 mg medroksyprogesteronu octanu.

    Substancje pomocnicze o znanym działaniu

    1 ml zawiesiny do wstrzykiwań zawiera 1,35 mg metylu parahydroksybenzoesanu (E 218) i 0,15 mg propylu parahydroksybenzoesanu (E 216).

    Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1

  5. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA

  6. Zawiesina do wstrzykiwań. Biała zawiesina.

  7. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

    1. Wskazania do stosowania

      • leczenie wspomagające i (lub) paliatywne w przypadku wznowy lub wystąpienia przerzutów

        raka endometrium lub nerek;

      • leczenie w przypadku wznowy lub wystąpienia przerzutów raka piersi u kobiet po menopauzie.

    2. Dawkowanie i sposób podawania

    3. Dawkowanie

      Rak endometrium lub nerek: na początku terapii zaleca się dawki od 400 do 1000 mg medroksyprogesteronu octanu na tydzień, podawanego domięśniowo. Jeśli wystąpi poprawa w ciągu kilku tygodni lub miesięcy oraz, gdy stan pacjenta wydaje się stabilny, istnieje możliwość zastosowania dawki podtrzymującej, 400 mg miesięcznie.

      Rak piersi: zalecana dawka początkowa to 500 mg do 1000 mg medroksyprogesteronu octanu na dobę, podawanego domięśniowo przez 28 dni. Następnie należy stosować dawki podtrzymujące wynoszące 500 mg dwa razy w tygodniu tak długo, jak długo pacjentka reaguje na leczenie.

    4. Przeciwwskazania

      • nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną

        w punkcie 6.1,

      • ciąża lub podejrzenie ciąży,

      • niezdiagnozowane krwawienia z dróg rodnych do chwili ustalenia ostatecznego rozpoznania oraz wykluczenia nowotworu złośliwego narządów rodnych,

      • zmiany w obrębie piersi o nieustalonej etiologii,

      • ciężka niewydolność wątroby,

      • czynne zakrzepowe zapalenie żył, bądź też aktualnie występujące lub podawane w wywiadzie zaburzenia zakrzepowo-zatorowe lub choroba naczyń mózgowych.

    5. Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

      • Zachować szczególną ostrożność w przypadku znanej nadwrażliwości na steroidy inne niż

        medroksyprogesteronu octan.

      • Należy zdiagnozować każde nieoczekiwane krwawienie z dróg rodnych, jakie wystąpi w czasie

        leczenia medroksyprogesteronu octanem.

      • Medroksyprogesteronu octan może powodować, w mniejszym lub większym stopniu, zatrzymanie płynów, dlatego należy zachować ostrożność podczas stosowania produktu leczniczego

        u pacjentów ze współistniejącymi chorobami, takimi jak: padaczka, migrena, astma, zaburzenia czynności serca lub nerek, w których zwiększenie masy ciała lub retencja płynów może spowodować pogorszenie stanu pacjenta.

      • Podczas leczenia medroksyprogesteronu octanem konieczna jest staranna obserwacja pacjentów z depresją w wywiadzie.

      • U niektórych pacjentek w czasie leczenia medroksyprogesteronu octanem mogą wystąpić objawy odpowiadające depresji przedmiesiączkowej.

      • U niektórych osób przyjmujących medroksyprogesteronu octan może dojść do zmniejszenia tolerancji glukozy. Pacjentów z cukrzycą należy poddawać starannej obserwacji podczas stosowania produktu leczniczego.

      • W przypadku przekazywania wycinka błony śluzowej macicy lub wycinka z kanału szyjki macicy

        do badania histopatologicznego należy poinformować histopatologa (lub laboratorium) o stosowaniu medroksyprogesteronu octanu.

      • Stosowanie medroksyprogesteronu octanu może zmniejszać stężenia następujących biomarkerów hormonalnych:

        1. steroidy w osoczu i (lub) w moczu (np. kortyzol, estrogen, pregnandiol, progesteron, testosteron)

        2. gonadotropiny w osoczu i (lub) w moczu (np. hormon luteinizujący (LH) i hormon folikulotropowy (FSH))

        3. globulina wiążąca hormony płciowe (SHBG)

      • Medroksyprogesteronu octan stosowany we wskazaniach onkologicznych może również powodować częściową niewydolność nadnerczy (zmniejszenie reaktywności ze strony osi przysadkowo-nadnerczowej) w trakcie prób z podawaniem metyraponu. Dlatego zdolność kory nadnerczy do reagowania na ACTH należy ocenić przed podaniem metyraponu.

      • Jeżeli u pacjenta wystąpi nagła częściowa lub całkowita utrata wzroku lub wystąpi wytrzeszcz, podwójne widzenie lub migrena, należy przerwać podawanie produktu leczniczego

        i przeprowadzić dokładniejsze badania okulistyczne. W przypadku zdiagnozowania obrzęku tarczy nerwu wzrokowego lub stwierdzenia zmian w naczyniach siatkówki, nie należy kontynuować podawania produktu leczniczego.

      • Stosowanie medroksyprogesteronu octanu może prowadzić do wystąpienia objawów

        przypominających zespół Cushinga.

      • Po podaniu pojedynczej dawki lub kilku dawek medroksyprogesteronu octanu w postaci do wstrzykiwań, może wystąpić wydłużony okres braku jajeczkowania z zanikiem miesiączki i (lub) mogą pojawić się nieregularne cykle miesiączkowe.

      Wpływ na gęstość mineralną tkanki kostnej

      Nie ma badań oceniających wpływ na gęstość mineralną kości (ang. Bone Mineral Density, BMD)

      dużych dawek medroksyprogesteronu octanu w postaci zawiesiny do wstrzykiwań w onkologii.

      W badaniu z udziałem kobiet przyjmujących medroksyprogesteronu octan we wstrzyknięciach jako metodę antykoncepcji odnotowano średni spadek wartości wskaźnika BMD.

      Po zaprzestaniu wstrzykiwania produktu leczniczego DEPO-PROVERA u kobiet w okresie młodzieńczym całkowity powrót średnich wartości wskaźnika BMD do wartości wyjściowych wymagał 1,2 roku w odcinku lędźwiowym kręgosłupa, 4,6 roku w całym biodrze i 4,6 roku w szyjce kości udowej (patrz punkt 5.1, Badania gęstości mineralnej kości – Powrót wskaźnika BMD do wartości wyjściowych po zakończeniu leczenia u kobiet w okresie młodzieńczym).

      Wartości wskaźnika BMD obserwowano przez okres 2 lat po zakończeniu stosowania medroksyprogesteronu octanu we wstrzyknięciach u dorosłych kobiet. Częściowy powrót średnich wartości wskaźnika BMD do wartości wyjściowych zaobserwowano w całym biodrze, w szyjce kości udowej oraz w odcinku lędźwiowym kręgosłupa (patrz punkt 5.1, Badania gęstości mineralnej kości – Zmiany u dorosłych kobiet). Wyniki szeroko zakrojonego badania obserwacyjnego z udziałem kobiet stosujących antykoncepcję wykazały, że stosowanie produktu leczniczego DEPO-PROVERA we wstrzyknięciach nie miało wpływu na ryzyko występowania u nich złamań osteoporotycznych ani innych niż osteoporotyczne (patrz punkt 5.1, Badania gęstości mineralnej kości – Zależność częstości występowania złamań od stosowania medroksyprogesteronu octanu we wstrzyknięciach (w dawce 150 mg domięśniowo) w porównaniu do niestosowania tego produktu leczniczego przez kobiety

      w wieku rozrodczym).

      Nie stwierdzono wpływu medroksyprogesteronu octanu na występowanie zaburzeń zakrzepowych lub zakrzepowo-zatorowych, jednak nie zaleca się stosowania medroksyprogesteronu octanu u pacjentek z zaburzeniami zakrzepowymi lub zakrzepowo-zatorowymi w wywiadzie. Zaleca się przerwanie leczenia medroksyprogesteronu octanem w przypadku pacjentek, u których w trakcie leczenia rozwinęła się żylna choroba zakrzepowo-zatorowa (ŻChZZ).

      Specjalne ostrzeżenia dotyczące substancji pomocniczych

      Metylu parahydroksybenzoesan (E 218) i propylu parahydroksybenzoesan (E 216)

      Produkt leczniczy może powodować reakcje alergiczne (możliwe reakcje typu późnego).

      Sód

      Produkt leczniczy zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na fiolkę, to znaczy produkt uznaje się za

      „wolny od sodu”.

    6. Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji

    7. Jednoczesne stosowanie aminoglutetymidu z dużymi dawkami medroksyprogesteronu octanu

      w podaniu doustnym może w istotnym stopniu zmniejszyć stężenie medroksyprogesteronu octanu w osoczu i zmniejszyć skuteczność jego działania.

      Medroksyprogesteronu octan (MPA) jest metabolizowany w warunkach in vitro głównie dzięki hydroksylacji za pośrednictwem CYP3A4. Szczegółowe badania oceniające efekty kliniczne interakcji lekowych MPA z induktorami lub inhibitorami CYP3A4 nie zostały przeprowadzone, a zatem efekty kliniczne działania induktorów lub inhibitorów CYP3A4 nie są znane.

    8. Wpływ na płodność, ciążę i laktację

    9. Ciąża

      Stosowanie produktu leczniczego DEPO-PROVERA w ciąży jest przeciwwskazane.

      U noworodków urodzonych z nieplanowanych ciąż, rozpoczętych między pierwszym a drugim miesiącem od wstrzyknięcia produktu leczniczego DEPO-PROVERA może wystąpić niska urodzeniowa masa ciała, co z kolei wiąże się ze zwiększonym ryzykiem zgonu w okresie noworodkowym. Ryzyko to jest bardzo małe, gdyż takie ciąże zdarzają się bardzo rzadko. Istnieją

      jednak dane wskazujące na istnienie związku pomiędzy stosowaniem produktów leczniczych z grupy progestagenów w pierwszym trymestrze ciąży, a występowaniem zaburzeń rozwojowych w obrębie układu płciowego u płodów obu płci.

      Należy poinformować pacjentkę o możliwym zagrożeniu dla płodu, jeżeli medroksyprogesteronu octan będzie stosowany podczas ciąży lub jeśli kobieta zajdzie w ciążę w trakcie stosowania produktu leczniczego.

      Karmienie piersią

      Medroksyprogesteronu octan i jego metabolity są wydzielane do mleka ludzkiego. Brak

      wystarczających danych sugerujących, że ich obecność może stanowić zagrożenie dla dziecka.

      Płodność

      DEPO-PROVERA podawana domięśniowo w dawkach 150 mg/ml co 3 miesiące ma działanie antykoncepcyjne. U kobiet przed menopauzą po przepisaniu DEPO-PROVERA w leczeniu raka nerki lub endometrium (patrz punkt 4.4) może wystąpić nieregularne krwawienie lub brak miesiączki,

      a powrót płodności (owulacja) może być opóźniony po zaprzestaniu leczenia.

    10. Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn

    11. Nie badano wpływu produktu leczniczego DEPO-PROVERA na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

    12. Działania niepożądane

    13. W poniższej tabeli przedstawiono wykaz działań niepożądanych występujących z częstotliwością, bez względu na przyczynę, określoną na podstawie danych z 4 głównych badań klinicznych oceniających skuteczność i bezpieczeństwo stosowania medroksyprogesteronu octanu we wskazaniu onkologicznym, w których wzięło udział 1337 pacjentów. Częstości występowania zdefiniowano następująco: bardzo często (≥10%), często (1%, <10%), niezbyt często (0,1%, <1%), rzadko (≥0,01%, <0,1%), bardzo rzadko (<0,01%), częstość nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych).

      Klasyfikacja układów i narządów

      (MedDRA)

      Działania niepożądane

      Zaburzenia układu immunologicznego

      Niezbyt często

      obrzęk naczynioruchowy

      Rzadko

      nadwrażliwość na lek

      Częstość nieznana

      reakcja anafilaktyczna, reakcja anafilaktoidalna

      Zaburzenia endokrynologiczne

      Niezbyt często

      działania zbliżone do występujących po kortykosteroidach (np. takie jak w zespole Cushinga)

      Częstość nieznana

      wydłużony okres braku owulacji

      Zaburzenia metabolizmu i odżywiania

      Często

      zmiany masy ciała, zwiększenie łaknienia

      Niezbyt często

      nasilenie cukrzycy, hiperkalcemia

      Zaburzenia psychiczne

      Często

      bezsenność

      Niezbyt często

      depresja, euforia, zmiany libido

      Rzadko

      nerwowość

      Częstość nieznana

      stan splątania

      Zaburzenia układu nerwowego

      Często

      ból głowy, zawroty głowy, drżenie

      Rzadko

      udar mózgu, senność

      Częstość nieznana

      zaburzenia koncentracji uwagi, działania zbliżone do

      zależnych od aktywacji układu współczulnego

      Zaburzenia oka

      Częstość nieznana

      zator i zakrzepica naczyń siatkówki, zaćma cukrzycowa, zaburzenia widzenia

      Zaburzenia serca

      Niezbyt często

      zastoinowa niewydolność serca

      Rzadko

      zawał mięśnia sercowego

      Częstość nieznana

      tachykardia, kołatanie serca

      Zaburzenia naczyniowe

      Niezbyt często

      zakrzepowe zapalenie żył

      Rzadko

      zator i zaburzenia zakrzepowo-zatorowe

      Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia

      Niezbyt często

      zator tętnicy płucnej

      Zaburzenia żołądka i jelit

      Często

      wymioty, zaparcia, nudności

      Niezbyt często

      biegunka, suchość błony śluzowej jamy ustnej

      Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych

      Rzadko

      żółtaczka

      Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej

      Często

      nadmierne pocenie się

      Niezbyt często

      trądzik, nadmierne owłosienie

      Rzadko

      łysienie, wysypka

      Częstość nieznana

      lipodystrofia nabyta*, pokrzywka, świąd

      Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej

      Niezbyt często

      kurcze mięśni

      Częstość nieznana

      osteoporoza, w tym złamania osteoporotyczne

      Zaburzenia nerek i dróg moczowych

      Częstość nieznana

      cukromocz

      Zaburzenia układu rozrodczego i piersi

      Często

      zaburzenia erekcji

      Niezbyt często

      nieprawidłowe krwawienie z macicy (nieregularne, nadmiernie obfite, zbyt skąpe, plamienie miesiączkowe),

      bolesność piersi

      Częstość nieznana

      brak miesiączki, nadżerka szyjki macicy, wydzielina

      z szyjki macicy, mlekotok, upławy, tkliwość uciskowa

      piersi

      Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania

      Często

      obrzęk, zatrzymanie płynów, zmęczenie, reakcje w miejscu

      wstrzyknięcia*

      Niezbyt często

      ból i (lub) tkliwość w miejscu wstrzyknięcia*

      Rzadko

      złe samopoczucie, gorączka

      Częstość nieznana

      utrzymująca się atrofia i wgłębienie w miejscu

      wstrzyknięcia*, guzek w miejscu wstrzyknięcia*

      Badania diagnostyczne

      Rzadko

      zmniejszona tolerancja glukozy, wzrost ciśnienia krwi

      Częstość nieznana

      nieprawidłowe wyniki testów czynności wątroby,

      zwiększenie liczby białych krwinek, zwiększenie liczby płytek krwi

      * działania niepożądane zgłoszone po wprowadzeniu produktu leczniczego do obrotu

      Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych

      Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania

      Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych

      Al. Jerozolimskie 181C 02-222 Warszawa

      Tel.: + 48 22 49 21 301

      Faks: + 48 22 49 21 309

      Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl.

      Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu lub przedstawicielowi podmiotu odpowiedzialnego.

    14. Przedawkowanie

    15. Leczenie przedawkowania ma charakter objawowy i wspomagający.

  8. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE

    1. Właściwości farmakodynamiczne

    2. Grupa farmakoterapeutyczna: leki przeciwnowotworowe i immunomodulujące, terapia hormonalna,

      progestageny, kod ATC: L02AB02

      Medroksyprogesteronu octan (octan 17α-hydroksy-6α-metyloprogesteronu) jest progestagenem i pochodną progesteronu.

      Medroksyprogesteronu octan podawany w dużych dawkach ma działanie przeciwnowotworowe; wykazuje skuteczność w leczeniu paliatywnym hormonozależnych nowotworów złośliwych.

      Mechanizm działania

      Medroksyprogesteronu octan jest syntetyczną cząsteczką progestynową (o budowie podobnej do budowy endogennego hormonu progesteronu) wywierającą szereg udowodnionych działań farmakologicznych na układ wewnątrzwydzielniczy:

      • hamowanie wydzielania gonadotropin przysadkowych (FSH i LH);

      • zmniejszanie stężenia ACTH i hydrokortyzonu we krwi;

      • zmniejszanie stężenia testosteronu we krwi obwodowej;

      • zmniejszanie stężenia estrogenów (w wyniku zarówno hamowania FSH, jak i indukcji enzymatycznej reduktazy wątrobowej, co prowadzi do zwiększenia klirensu testosteronu

      i związanego z nim zmniejszenia konwersji androgenów do estrogenów) we krwi obwodowej.

      Skuteczność kliniczna i bezpieczeństwo stosowania

      Badania gęstości mineralnej kości

      Nie ma badań oceniających wpływ na gęstość mineralną kości (ang. Bone Mineral Density, BMD)

      dużych dawek medroksyprogesteronu octanu w postaci zawiesiny do wstrzykiwań w onkologii.

      Zmiany wskaźnika gęstości mineralnej kości (BMD) u dorosłych kobiet

      W nierandomizowanym kontrolowanym badaniu klinicznym, które miało na celu porównanie dorosłych kobiet stosujących medroksyprogesteronu octan we wstrzyknięciach (150 mg podawane domięśniowo) przez okres do 5 lat w celach antykoncepcyjnych do kobiet, które wybrały stosowanie antykoncepcji niehormonalnej, 42 kobiety stosowały medroksyprogesteronu octan przez okres 5 lat

      i zostały poddane co najmniej 1 pomiarowi kontrolnemu wskaźnika BMD po zaprzestaniu stosowania medroksyprogesteronu octanu. Wśród kobiet stosujących medroksyprogesteronu octan wartość wskaźnika BMD zmniejszyła się w pierwszych 2 latach stosowania produktu leczniczego, natomiast w kolejnych latach zmniejszała się nieznacznie. Średnie obserwowane zmiany wskaźnika BMD kręgosłupa lędźwiowego wynosiły odpowiednio -2,86%, -4,11%, -4,89%, -4,93% i -5,38% po 1, 2, 3,

      4 i 5 latach. Podobne były średnie redukcje wskaźnika BMD całego biodra i szyjki kości udowej. Nie stwierdzono istotnych zmian w wartości wskaźnika BMD u kobiet z grupy kontrolnej obserwowanych w tym samym okresie.

      Powrót wskaźnika BMD do wartości wyjściowych po zakończeniu leczenia u dorosłych kobiet W tej samej badanej populacji w okresie 2 lat po zaprzestaniu stosowania medroksyprogesteronu octanu we wstrzyknięciach (150 mg podawane domięśniowo) obserwowano częściowy powrót wskaźnika BMD do wartości wyjściowych.

      Po 5-letnim okresie stosowania medroksyprogesteronu octanu we wstrzyknięciach (150 mg podawane domięśniowo) średnie procentowe zmiany wartości wskaźnika BMD w porównaniu do wartości wyjściowych wynosiły odpowiednio -5,4%, -5,2% oraz -6,1% w kręgosłupie, całym biodrze i szyjce kości udowej, natomiast u kobiet z grupy kontrolnej, które nie stosowały tego produktu leczniczego, obserwowanych w tym samym okresie procentowe zmiany w porównaniu do wartości wyjściowych wynosiły +/- 0,5% lub mniej w tych samych częściach szkieletu. Dwa lata po zaprzestaniu stosowania medroksyprogesteronu octanu we wstrzyknięciach średnia wartość wskaźnika BMD wzrosła we wszystkich trzech częściach szkieletu, jednakże deficyty w dalszym ciągu pozostały. Ich wartości wynosiły odpowiednio: -3,1%, -1,3% i -5,4, w kręgosłupie, całym biodrze i szyjce kości udowej.

      W tym samym punkcie czasowym średnie zmiany w wartościach wskaźnika BMD w porównaniu do wartości wyjściowych u kobiet z grupy kontrolnej wynosiły 0,5%, 0,9% i -0,1% odpowiednio

      w kręgosłupie, całym biodrze i szyjce kości udowej.

      Zmiany BMD u kobiet w okresie młodzieńczym (12–18 lat)

      Wpływ stosowania medroksyprogesteronu octanu we wstrzyknięciach (150 mg podawane domięśniowo) na wartość wskaźnika BMD oceniano w otwartym nieporównawczym badaniu klinicznym prowadzonym przez okres do 240 tygodni (4,6 roku) z udziałem 159 kobiet w wieku młodzieńczym (12–18 lat), które zdecydowały się na rozpoczęcie stosowania medroksyprogesteronu octanu; 114 ze 159 uczestniczek badania stosowało medroksyprogesteronu octan nieprzerwanie

      (4 wstrzyknięcia w każdym z 60-tygodniowych okresów) i było poddawanych pomiarowi wskaźnika BMD w tygodniu 60. W ciągu pierwszych 2 lat stosowania tego produktu leczniczego wartość wskaźnika BMD zmniejszyła się, natomiast w ciągu kolejnych lat zmiany były nieznaczne. Po okresie 60 tygodni stosowania medroksyprogesteronu octanu średnie procentowe zmiany wartości wskaźnika BMD w porównaniu z wartościami wyjściowymi wynosiły odpowiednio -2,5%, -2,8% i -3,0%

      w kręgosłupie, całym biodrze i szyjce kości udowej. Ogółem 73 kobiety kontynuowały stosowanie medroksyprogesteronu octanu przez okres 120 tygodni; średnie procentowe zmiany wartości BMD w porównaniu z wartościami wyjściowymi wynosiły: -2,7%, -5,4% i -5,3%, odpowiednio

      w kręgosłupie, całym biodrze i szyjce kości udowej. Ogółem 28 kobiet kontynuowało stosowanie medroksyprogesteronu octanu przez okres 240 tygodni; średnie procentowe zmiany w porównaniu z wartościami wyjściowymi wynosiły: -2,1%, -6,4% i -5,4%, odpowiednio w kręgosłupie, całym biodrze i szyjce kości udowej.

      Powrót wskaźnika BMD do wartości wyjściowych po zakończeniu leczenia u kobiet w okresie

      młodzieńczym

      W tym samym badaniu 98 uczestniczek w okresie młodzieńczym otrzymało co najmniej

      1 wstrzyknięcie medroksyprogesteronu octanu i zostało poddanych co najmniej 1 pomiarowi kontrolnemu wartości wskaźnika BMD po zaprzestaniu stosowania medroksyprogesteronu octanu, przy czym medroksyprogesteronu octan stosowany był przez co najmniej 240 tygodni (co jest równoznaczne z 20 wstrzyknięciami medroksyprogesteronu octanu), a poterapeutyczny okres kontrolny został wydłużony do 240 tygodni po ostatnim wstrzyknięciu medroksyprogesteronu octanu. Średnia liczba wstrzyknięć podanych w czasie fazy leczenia wyniosła 9. W okresie ostatniego wstrzyknięcia medroksyprogesteronu octanu procentowe zmiany wartości wskaźnika BMD

      w porównaniu do wartości wyjściowych wynosiły odpowiednio: -2,7%, -4,1% i -3,9%, w kręgosłupie, całym biodrze i szyjce kości udowej. Wraz z upływem czasu po zakończeniu stosowania medroksyprogesteronu octanu średnie wartości deficytów BMD całkowicie wyrównały się do wartości wyjściowych. Pełny powrót do wartości wyjściowych wymagał 1,2 roku w odcinku lędźwiowym kręgosłupa, 4,6 roku w całym biodrze i 4,6 roku w szyjce kości udowej. Dłuższy okres stosowania

      tego produktu leczniczego oraz palenie wyrobów tytoniowych wiązały się z wolniejszym powrotem

      do wartości wyjściowych (patrz punkt 4.4 - Zmniejszenie gęstości mineralnej kości).

      Zależność częstości występowania złamań od stosowania medroksyprogesteronu octanu we wstrzyknięciach (w dawce 150 mg domięśniowo) w porównaniu do niestosowania tego produktu leczniczego przez kobiety w wieku rozrodczym

      Retrospektywne badanie kohortowe mające na celu ustalenie związku pomiędzy stosowaniem medroksyprogesteronu octanu we wstrzyknięciach a częstością występowania złamań kości przeprowadzono w Wielkiej Brytanii z udziałem 312 395 kobiet stosujących antykoncepcję. Częstość występowania złamań porównywano przed rozpoczęciem i po rozpoczęciu stosowania medroksyprogesteronu octanu, a także pomiędzy kobietami stosującymi medroksyprogesteronu octan i kobietami, które stosowały inne środki antykoncepcyjne, ale nie odnotowano u nich stosowania medroksyprogesteronu octanu. Wśród kobiet stosujących medroksyprogesteronu octan nie zaobserwowano związku pomiędzy stosowaniem medroksyprogesteronu octanu a zwiększonym ryzykiem złamań [względna częstość zdarzeń (ang. incident rate ratio, IRR) = 1,01, 95% CI 0,92– 1,11, porównując okres kontrolny badania z maksymalnie 2-letnim okresem obserwacyjnym przed rozpoczęciem stosowania medroksyprogesteronu octanu]. Jednakże u kobiet stosujących

      medroksyprogesteronu octan odnotowano więcej przypadków złamań niż u kobiet, które nie stosowały tego produktu leczniczego, i nie tylko po pierwszym zastosowaniu antykoncepcji (IRR = 1,23, 95% CI 1,16–1,30), ale również przed pierwszym zastosowaniem antykoncepcji (IRR = 1,28, 95% CI 1,07–

      1,53).

      Ponadto częstość złamań w określonych częściach szkieletu charakterystycznych dla podatności na złamania osteoporotyczne (kręgosłup, biodro, miednica) nie była większa wśród kobiet stosujących medroksyprogesteronu octan niż wśród kobiet, które nie stosowały tego produktu leczniczego (IRR = 0,95, 95% CI 0,74–1,23). Nie było również żadnych dowodów na to, że dłuższe stosowanie medroksyprogesteronu octanu (2 lata lub dłużej) wiąże się z większym ryzykiem złamań

      w porównaniu do krótszego niż 2 lata stosowania tego produktu leczniczego.

      Dane te wykazują, że u kobiet stosujących medroksyprogesteronu octan występuje z natury inny profil ryzyka złamań niż u kobiet niestosujących tego produktu leczniczego.

      Maksymalny okres kontrolny w niniejszym badaniu wynosił 15 lat. W związku z tym nie można określić potencjalnych następstw, które wystąpiłyby po upływie 15 lat od zakończenia okresu kontrolnego.

      Badanie Women's Health Initiative Study (WHI)

      Do części badania WHI obejmującej podawanie skojarzonej terapii CEE (ang. Conjugated Equine Estrogens; skoniugowane estrogeny końskie) (0,625 mg)/ MPA (ang. Medroxyprogesterone Acetate; medroksyprogesteronu octan) (2,5 mg) zakwalifikowano 16 608 kobiet po menopauzie w wieku 50-79 lat z zachowaną macicą, aby ocenić ryzyko i korzyści ze stosowania leczenia skojarzonego

      w porównaniu do placebo w zapobieganiu wybranym chorobom przewlekłym. Podstawowym punktem końcowym była częstość występowania choroby niedokrwiennej serca (zawału serca nieprowadzącego do zgonu albo zgonu z powodu choroby niedokrwiennej serca), przy czym wystąpienie inwazyjnego raka piersi stanowiło główny niepożądany wynik leczenia. Badanie zostało zakończone przed terminem, po przeciętnym okresie obserwacji wynoszącym 5,2 roku (planowany czas trwania: 8,5 roku), ze względu na to, że zgodnie z określoną wcześniej zasadą jego zakończenia, zwiększenie ryzyka wystąpienia raka piersi i incydentów sercowo-naczyniowych przewyższyło określone korzyści wpływające na wartości uwzględnione we „wskaźniku ogólnym” (patrz punkt 4.4).

      Po stosowaniu leczenia skojarzonego CEE/MPA stwierdzono istotne zmniejszenie częstości złamań osteoporotycznych (23%) i wszystkich złamań (24%).

      Badanie Million Women Study (MWS)

      Badanie MWS było prospektywnym badaniem kohortowym, do którego zakwalifikowano w Wielkiej Brytanii 1 084 110 kobiet w wieku 50 - 64 lat, z których, w głównych analizach ryzyka wystąpienia raka piersi w związku z HT (terapia hormonalna), uwzględniono 828 923 kobiety z określonym

      czasem, jaki upłynął od menopauzy. Ogółem 50% kobiet z badanej populacji stosowało w pewnym momencie HT. Większość kobiet stosujących HT w chwili włączenia do badania podało, że stosowały produkty lecznicze zawierające wyłącznie estrogeny (41%) lub skojarzenia estrogenów

      z progestagenami (50%). Przeciętny okres obserwacji wynosił 2,6 roku w przypadku analiz częstości

      występowania nowotworów i 4,1 roku w przypadku analiz umieralności (patrz punkt 4.4).

      Badania Heart and Estrogen/progestin Replacement Studies (HERS)

      Badania HERS i HERS II były dwoma randomizowanymi, prospektywnymi badaniami nad wtórną prewencją, oceniającymi długotrwałe skutki stosowania doustnego, ciągłego leczenia skojarzeniem CEE/MPA (0,625 mg CEE i 2,5 mg MPA) u kobiet po menopauzie z CHD (Coronary Heart Disease, choroba wieńcowa serca) (patrz punkt 4.4, Zaburzenia układu krążenia). Do badania zakwalifikowano 2763 kobiety po menopauzie, w średnim wieku 66,7 lat, z zachowaną macicą. Przeciętny okres obserwacji wynosił 4,1 roku w przypadku badania HERS i dodatkowo 2,7 roku w przypadku badania HERS II, (co ogółem dało okres obserwacji wynoszący 6,8 roku) (patrz punkt 4.4).

      Badanie Women's Health Initiative Memory Study (WHIMS)

      Do badania WHIMS, stanowiącego część badania WHI, zakwalifikowano 4532 dotychczas zdrowe kobiety po menopauzie w wieku od 65 do 79 lat, aby ocenić wpływ CEE/MPA (0,625 mg CEE

      i 2,5 mg MPA) lub wyłącznie CEE (0,625 mg) na częstość występowania prawdopodobnego otępienia w porównaniu do placebo. W odniesieniu do stosowania CEE/MPA przeciętny okres obserwacji wynosił 4,05 roku.

    3. Właściwości farmakokinetyczne

    4. Wchłanianie

      Po podaniu domięśniowym, medroksyprogesteronu octan uwalnia się powoli, co zapewnia niewielkie, lecz długo utrzymujące się stężenie leku w osoczu. Natychmiast po wstrzyknięciu domięśniowym medroksyprogesteronu octan w dawce 150 mg/ml stężenia w osoczu wynosiły 1,7 ± 0,3 nmol/l. Dwa tygodnie później jego stężenia wynosiły 6,8 ± 0,8 nmol/l. Średni czas do osiągnięcia maksymalnego stężenia po podaniu dawki domięśniowej wynosi około 4 do 20 dni. Stężenie medroksyprogesteronu octanu w osoczu stopniowo zmniejsza się i utrzymuje na względnie stałym poziomie około 1 ng/ml przez 2–3 miesiące. Oznaczalne stężenia można wykryć nawet przez 7–9 miesięcy po wstrzyknięciu domięśniowym.

      Dystrybucja

      Medroksyprogesteronu octan wiąże się z białkami osocza w około 90–95%. Objętość względna dystrybucji wynosi 20 ± 3 litry. Medroksyprogesteronu octan przenika przez barierę

      krew-mózg i barierę łożyskową (patrz punkt 4.6). Małe stężenia medroksyprogesteronu octanu wykrywano w mleku kobiet w okresie laktacji (patrz punkt 4.6), które otrzymywały ten produkt leczniczego w dawce 150 mg domięśniowo.

      Metabolizm

      Medroksyprogesteronu octan jest metabolizowany w wątrobie.

      Eliminacja

      Okres półtrwania w fazie eliminacji produktu leczniczego po pojedynczym wstrzyknięciu domięśniowym wynosi około 6 tygodni. Medroksyprogesteronu octan jest wydalany przede wszystkim z kałem, do którego przedostaje się z żółcią. Około 30% dawki domięśniowej jest wydalane z moczem po 4 dobach od podania.

    5. Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie

    6. Rakotwórczość, mutagenność, zaburzenia płodności

      Wykazano, że długotrwałe domięśniowe podawanie medroksyprogesteronu octanu prowadzi do rozwoju nowotworów sutka u psów rasy beagle. Nie stwierdzono, aby podanie doustne medroksyprogesteronu octanu w postaci doustnej szczurom i myszom wywierało działanie rakotwórcze.

      Medroksyprogesteronu octan nie wykazał działania mutagennego w badaniach toksyczności genetycznej in vitro i in vivo. Medroksyprogesteronu octan w dużych dawkach jest lekiem hamującym płodność – w takich dawkach powinien obniżać płodność do chwili zaprzestania leczenia.

  9. DANE FARMACEUTYCZNE

    1. Wykaz substancji pomocniczych

    2. Sodu chlorek

      Metylu parahydroksybenzoesan (E 218) Propylu parahydroksybenzoesan (E 216) Polisorbat 80

      Makrogol 3350

      Sodu wodorotlenek (do ustalenia pH) Kwas solny (do ustalenia pH)

      Woda do wstrzykiwań

    3. Niezgodności farmaceutyczne

    4. Nie dotyczy.

    5. Okres ważności

    6. 5 lat

    7. Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania

    8. Przechowywać w temperaturze poniżej 25C.

    9. Rodzaj i zawartość opakowania

    10. Fiolka z bezbarwnego szkła w tekturowym pudełku.

      Fiolki zawierają odpowiednio 3,3 ml lub 6,7 ml zawiesiny.

      Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.

      6.6. Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowania produktu leczniczego do stosowania

      Wstrząsnąć przed użyciem.

  10. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

  11. Pfizer Europe MA EEIG Boulevard de la Plaine 17 1050 Bruxelles

    Belgia

  12. NUMER POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

  13. R/2365

  14. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU I DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA

  15. Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 02 lipca 1986 r.

    Data ostatniego przedłużenia pozwolenia: 30 stycznia 2014 r.

  16. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO

14.04.2021

Reklama: